Alışverişe
gidip bir şeyler aldığı belliydi.
Sabah güneşi geçmesin diye
başında spor bir şapka vardı. Pahalı
gibi duran güneş gözlüğünü çıkarıp
bir sapını uzun bacaklarını saran
şortunun kenarına soktu ve orada
kalmasını sağladı.
Genç kadın adama öylesine baktı…
Ebru donup kalmıştı. Onun
karşısında, gözlerini ondan
alamadan, ayakta öylece durdu.
Aman Allahım! Bu beni öpen adam
mı?
Birden bütün nefesi kesilmişti. Onu
ilk kez gündüz gözüyle görüyordu
ve şimdi gerçekten de şok
olmuştu. O esnada Ebru’yu fark
eden adam da bir an durmuş ve
kısılı gözlerle genç kadını
süzmüştü. Sonra başındaki şapkayı
çıkarıp bir kenara fırlattı.
“Demek uyandın?.. Ebru Hanım!”
diye sakince sordu. Nezaket
eklemesini son anda yapmıştı ama
ağzına hiç de sırıtmamıştı. Sanki
her gün böyle nazik konuşuyormuş
gibi doğaldı. Dudaklarında tatlı bir
gülümseme vardı.
“Evet… Uyandım…” dedi
üzerindeki şaşkınlığı atmaya
çalışarak. Allahım! Bu… Bu ne
yakışıklı adamdı böyle!
“İyi uyudun mu?”
“Evet… Çok rahattı… Teşekkür
ederim.” Çekinik olmamaya
çalışarak konuşuyordu ama adamın
yakışıklılığından dolayı gerçekten
şok olmuştu. Sakallarını kesmişti.
Şimdi sağlıklı cildi pırıl pırıldı ve
esmerdi. Yüzünde tek bir leke bile
yoktu. Gür uzun saçları tertemizdi
ve iyi taranmıştı. Belki hâlâ
kesilmeye ihtiyacı vardı ama
geriye doğru güzelce taranmış
olduğu için itici durmuyordu.
Serseri bir tutam saç kaşının
üstüne düşmüştü. Üzerinde dün
geceki kirli atleti yoktu. Enerji
fışkıran vücudunu saran ince şort
ve bordo renkli kısa kollu tişörtü
ile çok… çok yakışıklıydı.
Onun Yakup ile yan yana
durduğunda hiç de sönük
kalmayacağını içtenlikle fark etti.
Bu nasıl olabilirdi? Erkeğin birisi
iyi yetişip iyi bir eğitim almış ve
bir diğeri de hayatın içinde
savrulup gitmiş olmasına rağmen,
aralarında hiç bir fark yok gibi
duruyordu. Bu adam iyi bir
kıyafetle sosyetede tanıdığı bütün
kadınları kendisine âşık edecek
kadar çekici olabilirdi. Hayalinde
onu giydirip

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 22 >>