olayı
kabullenemiyordu. Çatık kaşlarla
onun okuduğu sayfaya göz attı.
Ekonomi sayfası mı okuyordu? Bu
çok saçmaydı. Onun ekonomi
sayfası okuduğuna inanamadı.
“Erkeklerin hemen Spor sayfaları
okuduğunu sanırdım?..” dedi
alayla. “Ayrıca senin ekonomi ile
bu kadar ilgileneceğini hayal bile
edemiyorum…”
Adam gülümsedi. “Bazen ilginç
yazılar oluyor. Öylesine
bakıyordum zaten. Ben de her
erkek gibi spor sayfasına bakarım
ama genelde en sona bırakırım.
Tostun en güzel yerini en sona
bırakmak gibi…” Gülmesi arttı.
“Ebru Hanım? Sence benim gibi
belli bir işi olmayanlar ekonomiyle
ilgilenmezler mi?”
Genç kadın omuz silkti.
“Bilemiyorum… Mantıklı değil.
Ayrıca artık bana adımla
seslenebilirsin… Ben de sana Selim
derim! Resmi olmaya gerek yok!”
Hâlbuki daha yarım saat önce
aralarına mesafe koymak isteyen
kendisi değil miydi? “Yaptığın
iyiliği unutmayacağım. Ayrıca
niyetim de seni kırmak değildi.
Elbette ekonomiyle ilgilenebilirsin
ama…”
“Merak etme, kırılmadım. Çocuk
değilim. Her erkek gibi ben de
memleketin ekonomik durumuyla
ilgileniyorum. Bu zamanda para
kazanmak zor… Ya sevgilin ne iş
yapıyor?”
“Bilgisayar alanında çalışan bir
şirketi var…”
“Hımm… Zengin olduğu belli…
BMW arabası var. Evi ve bilgisayar
şirketi… Bir kadın için çok cazip
olmalı! Senin kadar zengin mi?”
“Sayılır…”
“Sen çok mu zenginsin o zaman?”
Tereyağı sürdüğü ekmeğinden bir
ısırık alan Ebru, hafif donuk ama
şaka kokan bir sesle sordu.
“Oldukça… Bana kur mu
yapacaksın yoksa?” Çoğu zaman
içindeki esprili kadını saklamak zor
oluyordu.
Adam güldü. Gülünce o kadar
yakışıklı oluyordu ki, Ebru bir an
için Yakup’u unuttu. Dişleri
bembeyaz, elleri tertemizdi.
Sadece saçları biraz uzundu ama
artık o da gözüne o kadar kötü
gelmiyordu. Demek fakir olmak
bakımlı olmaya engel değildi. Dün
gece o kamyonetin motoruyla
uğraşırken üstü başı batmış
olmasına rağmen hiç de pis
kokmadığını hatırladı. Ter kokan
erkeklerden nefret ederdi.
Genç adam bir sigara

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 22 >>