mızıldandı.
Tam olarak uyandığında, o kadar
büyük bir hayal kırıklığı duydu ki,
kendi kendisine kızdı. Uyuyup
kaldığına ve değerli zamanlarını
harcadığına inanamıyordu. Selim’in
de nezaket gereği kendisini
uyandırmadığını hissetmişti.
Hâlbuki şu anda bile içinde derin
bir arzu vardı. Hiç değilse son bir
kez sevişselerdi…
Hazırlanıp aşağıya indiğinde,
içindeki sıkıntı devam ediyordu.
Kahvaltı hazırdı ve adam
televizyonun karşısında çay içerken
kendisini bekliyordu. Bir şey
demeden yanına gitti. Karşısındaki
koltuğa otururken, gözleri her
santimini ezberlediği ve öpüp
okşadığı esmer yüzdeydi. O da
sessizce kendisini seyrediyordu.
Üstünde basit bir gömlek ile kot
pantolon vardı. Demek ki
İzmir’deki işi çok ciddi değildi.
Gerçi onun ciddi işlerinde bile
takım elbise giydiğini
zannetmiyordu ama…
“Geciktim mi?” diye sordu usulca.
“Beni uyandırabilirdin?”
“Gecikmedin… Benim acelem
yok…”
Gözleri genç kadının ciddi
kıyafetindeydi. Doğrudan işe
gideceğini önceden planlayan Ebru
yanına gerekli ciddi kıyafetlerini
almıştı. Siyah bir etek ve krem
rengi parlak bir bluz… İkisi de
seksi vücut hatlarını
gizlemektense, sanki daha da
meydana çıkarmıştı. İnanılmaz
güzellikteki yüzü makyajla donuk
bir hale büründürülmüştü. Saçlarını
her zamanki gibi toplamıştı. Evet, o
zengin ve ciddi bir iş kadınıydı.
Kollarında kıvranan küçük kadınla
bir ilgisi yoktu. Güzel anlar sona
ermişti. Ayrılık vakti yaklaşmıştı.
İki yabancı olma vakti…
“Ben… teşekkür ederim…” dedi
Ebru. Niye teşekkür ettiğini tam
olarak bilmiyordu. Eliyle
topuzundan kurtulan bir lüleyi
geriye itti. Sonra çantasını açıp
içinden aldığı kağıdı ona uzattı. “Bu
senin…”
Genç adamın sakin bir tavırla çeki
almasını seyretti. Üzerindeki
rakama ilgisizce bakan genç adam
onu öylesine yandaki sehpaya
bıraktı. Onu neden cebine
atmadığını merak eden Ebru
yavaşça uyardı.
“Orada unutursun?”
“Unutmam…” Güzel gri gözleri
genç kadının üzerinde geziniyordu.
Gülümsedi. “Çok

<< 1 ... 16 17 [18] 19 20 21 >>

Zeqqumagaci [OFF] (07.01.2014 / 21:32)
kultepene