de
istedim. Gerçekten de sekste çok
iyisin ve benim de çok hoşuma
gitti. Yine bile yapabilirim…”
Uzanıp onu yatağa ittirdi ve çıplak
bedeniyle üzerine uzandı. O kadar
iriydi ki onun yanında küçücük
kalıyordu. İri bir el kolayca
kalçalarını kavrarken, diğeri de
beline dolanmıştı.
“Hediyemi sana vermeyi tercih
ettim ve buna pişman değilim…”
diye dürüstçe açıkladı. Bal rengi
gözleri doygunluğun ağırlığı ile
daha da koyulaşmıştı.
“Sevgilin?..”
“Yakup mu?”
“Onu sevdiğini sanıyordum?” Çatılı
kaşları ile dikkatle kadını
inceliyordu. “Onu intikam için bir
kereliğine aldatmak başka… bu
yaptığın başka!”
Ebru’nun gözleri bulandı. Sevdiği
adam… Yakup! Onu neredeyse
unutmuştu. Bu gece her şey bir
garipti. “Doğru! Onu hâlâ
seviyorum ama o şansını kaybetti.
Beni bir gece daha bekleyebilseydi
…” Susup devam edemedi.
Dudaklarını sıktı. Onu hâlâ
seviyordu ama bir yanı da nefret
duyuyordu.
“…Şu anda benim kollarım yerine
onun kollarında yatıyor olacaktın!”
diye onun sözünü tamamladı
Selim. Sesi donuktu.
“Büyük ihtimalle! Ama şimdi senin
kollarındayım?”
Adam uzun uzun düşündü.
Kalçasındaki elini çekip topuzu
çözülmüş saçlarına dokundu.
Kocaman parmakları o kadar
becerikliydi ki Ebru ürperdi.
“Peki, ne olacak şimdi?” diye
sordu Selim yavaşça.
“Sen ve ben mi?”
“Hayır… Sen ve Yakup… Büyük
ihtimalle Pazartesi evine gidecek
ve beni hemen unutmayı tercih
edeceksin! Ama sevgilin Yakup bu
yaptığımızı öğrenince çok
öfkelenecektir?..”
“Ona hesap vermek zorunda
değilim…” dedi öfkeyle. “Ben
onun benden önce yattığı kadınlara
hiç karışmadım… Yani birlikte
ciddi bir ilişki başlatmaya karar
verinceye kadar! Bakire olup
olmayacağım ise benim bileceğim
şey! Bildirim kadarıyla o da bakir
değil!” Sonra da ters ters ekledi.
“Ayrıca onu terk ettiğimi de sana
söylemiştim. Artık onunla bir
ilişkim olmasını istemediğime
göre, bekâretim hakkında ne
düşüneceği de önemli değil.
Seninle olan ilişkim ise…” Sustu.
Ne diyeceğini tam

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 21 >>