yine
evlenmezden önceki günlerdeki
gibi kızgın olabiliyordu. Evlendiği
adamın onu henüz dizginleri altına
alamadığı belliydi.
“Beni istemişsiniz?..” dedi saygıyla.
“Evet… Size bir şey danışmak
istiyordum…”
“Buyurun?”
Genç kadın koltuğunun arkasına
yaslanıp kısılı gözleriyle yüzüğünü
incelemeye devam etti. Sonra
ansızın sinirli gözlerini kaldırdı ve
kafasındaki şeyi söyledi…
“Kocama bir iş bulmanızı
istiyorum…” dedi.
“Selim Bey’e mi?”
“Başka kocam mı var?”
Onun terslemesine aldırmayan
adam gözlüklerini düzeltti.
“Elbette ama… Nerede?
Düşündüğünüz bir yer var mı?”
“Olsaydı size bulmanızı
söylemezdim… Bugün neden
kimseyle anlaşamıyorum ben?
Ters tarafından kalkan benim her
halde?” Adamın bozulduğunu
gördü ama dudaklarını sıkıp geri
adım atmadı. “Fabrikada olmasın…
Eşimin temizlik yapmasını
arzulamam tabii… Konumuna
uygun bir iş olmalı!”
“İdari binada?..”
“Olabilir!”
“Şey… Eşiniz ne mezunu?..”
Ebru hafifçe kızardı. Bunu tam
olarak bilmiyordu. Bilmemesini
fırça atarak gidermeye çalıştı.
“Kemal Bey! İşe eleman
seçmiyoruz! Kocamın
diplomasından size ne? Ona sadece
iyi bir iş bulun! Sabah takım
elbiseyle gelebileceği ve akşam
mesai saati bitiminde eve
dönebileceği bir iş olsun… Azıcık
zor olsa daha iyi olur… Zenginliğe
fazla alışsın istemiyorum.”
“Eee… Peki… Şey olabilir…
Pazarlama Müdürünü geçen gün
kovmuştunuz… Yerine gelen
yüksek tahsilli ve tecrübeli hiç
kimseyi beğenmediniz… Şu anda
bu kadro boş! Ben idare ediyorum
ama?..”
“Ama?”
“Bu iş en zor işlerden birisidir!
Bunu biliyorsunuz! Zaten çok
zordayız! Eşinizin hiç tecrübesi de
yok! Bu konum ona…”
Ebru onun sözünü bitirmesini
beklemedi.
“Tamam o halde… Pazarlama
Müdürü olacak… Siz zaman zaman
ona yardım edersiniz… Alışması
için biraz zaman tanıyın. Hata
yapmasını engelleyin! Arka planda
siz olursanız rahat ederiz… Bu
saatten sonra pazarlama stratejileri
yüzünden batmak istemeyiz, değil
mi? Fakat bu konuştuklarımız
aramızda kalacak… Ne Selim Bey
ne

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>