sürede
unutulurdu.
Aklındaki binlerce düşünceye
kapılarak elini uzattı. Adamın
yakışıklı yüzüne dokundu. Zarif
parmakları gergin cildinde gezindi.
“Sabrından dolayı sana hayranlık
duyuyorum…” dedi yavaşça.
“Sanırım… bana dokunma
yasağını… yavaş yavaş
kaldırmalıyım…”
Genç adamın gözleri parlamıştı.
Duyduklarına inanamıyor gibiydi.
Nihayet genç kadının aylar süren
inadı kırılmış gözüküyordu. “Ne
dedin?” dedi arzulu bir sesle.
“Bu hafta sonu… sıcak bir yerlere
gidelim mi?” dedi utangaçça.
“Birlikte vakit geçiririz. Hoşuna
gider mi?”
“Ah, Tanrım! Bunu bana mı
soruyorsun?” dedi adam hasretle.
“Anladığım şekilde mi söylüyorsun
peki?” diye tereddütle sordu.
Ebru gülümsedi. Gözleriyle
onayladı. Dudakları çocuksu bir
tavırla büzüştü.
“Sen nasıl anlamak istiyorsan öyle
söylüyorum…” dedi ağır ağır.
“Artık seni mutlu etmek
istiyorum… Olanları unutabilirim
sanırım. Aslında o günden sonra
ben de bir hata yaptım… Bunu sana
söylemeliyim… Ben aslında…”
Genç adam onu dinlemiyor gibiydi.
Heyecanla elini tutup dudaklarına
götürürken, genç kadının sesini
mutlu bir ifadeyle kesti. “Ah,
hayatım… Sen asla hata yapmazsın!
Sen benim gözümde o kadar
mükemmelsin ki! Söz veriyorum
seni mutlu edeceğim… Bu hafta
sonu önceki gibi olmayacak! Harika
olacak… Hemen yer ayırtacağım…
Nereye gidelim? Kıbrıs’a gidelim
mi? Belki yüzeriz bile!”
“Ocak ayında mı?”
“O zaman İtalya’ya gidelim… Veya
İspanya’ya… Fransa da olur… Ön
balayı gibi bir şey yaparız…”
“Balayı mı?”
“Evet… Elbette! Anlaşabileceğim
ize karar verdikten bir süre sonra
da evleniriz. Bir iki sene deneme
süresi geçiririz. Ardından da
muhteşem bir düğün yaparız.”
“Ben o kadar beklemek
istemiyorum Yakup! Çocuk
yapmak istiyorum!”
“Çocuk mu? Saçmalama aşkım…
Ne çocuğu?.. Önce birbirimize
doyalım. Birbirimizin tadını
çıkaralım. Daha çok erken!
Vücudun bir çocukla
biçimsizleşmeden senden doyasıya
faydalanmak istiyorum!”
Ebru istemese de gerilmişti. Genç
adamın planlarında henüz

<< 1 ... 18 19 [20] 21 22 ... 25 >>