Sonrakı
FMArsal
12. BÖLÜM
“Ö…öyle mi?” diye kekeledi
kadın. Minik kızının büyüyüp bir
erkeğin kollarında masumiyetini
kaybetmesine şok olmuştu. En
azından hoşuna gitmiş olması artık
iyi bir haberdi. Haftalarca onun
durgunluğunu buna bağlamıştı.
“Peki, o zaman sorun ne? Neden o
hafta sonu öyle üzgün döndün?
Ben… şey sanmıştım…”
Ebru gülümsedi. Dudakları hafif acı
bir gülümseme ile kıvrılmıştı.
“Sorun mu ne? Sorun seviştiğim
adam!”
“Yakup Bey neden sorun olsun ki?
Küsmenize sebep olacak başka ne
yapabilir ki? Madem ona istediğini
de verdin?”
Ebru gözünü yanında duran cep
telefonuna dikti. Şimdi o telefonun
bir yerlerinde, artık sinir olduğu
bir adamın numarası duruyordu. Bu
nasıl bir adamdı? Madem telefon
numarasını bile biliyordu neden bir
kere olsun aramamıştı? Hem
nereden öğrenmişti numarasını?
Çok yakınları hariç bu numarayı
kimse bilmezdi.
“Çünkü ben…” diye isteksizce
başladı. Derin bir nefes aldı.
“Çünkü ben o hafta sonu…
Yakup’la değil, bir başkasıyla
birlikteydim!” dedi ansızın.
Umursamaz, yaptığından hiç
utanmaz, kendisinden memnun bir
hali vardı.
“An… anlamadım?” diye kekeledi
kadın.
“Anlamayacak bir şey yok… Başka
bir erkekle birlikte oldum dedim.
Ve inan bana çok güzeldi!”
“Ama?.. Bana… Yakup Bey’le…
buluşmaya gittiğini söylemiştin?”
Kadın şaşkınlıktan konuşamıyordu.
“Doğru, önce öyleydi. Ama sonra…
Sonra olmadı işte!”
“Bir dakika! Ben bu işten bir şey
anlamadım? Sen şimdi o hafta sonu
Yakup Bey ile buluşmaya gittiğini
ama sonra başka bir adamla
olduğunu mu söylüyorsun?
Bekaretini başka bir adama mı
verdin?”
“Evet… Garip değil mi? İki gün
boyunca onunla birlikte oldum.”
“Kimle?”
Ebru bu sefer içtenlikle güldü.
“Tanımıyorum…!”
“Ta…tanımıyor musun? Şaka
yapıyorsun?”
“Kekelemeyi bırak! Hayır, şaka
değil… Özetle durum şu! O gece
ben yolda kayboldum. Oraları bilen
bir adam beni Yakup’un evine
götürdü. Tabii geç gittiğim için
Yakup Efendi o sırada bir kadın
bulup eve getirmişti.

[1] 2 3 ... 19 >>