Sonra aniden
kendisini toparladı. “Tabii benim
için bu o kadar önemli değil!”
“Eminim değildir. Ve o sana çok iyi
davrandı, öyle mi?”
“Evet…”
“İyi bir âşıktı? Yatakta yani?”
Ebru biraz kızardı. Bu Rezzan
Hanım’ın gözünden kaçmamıştı.
“Tecrübesiz olduğum için tam
kıyaslama yapamayacağım ama…
hepsi de… çok güzeldi!”
Rezzan Hanım hayretle güldü.
“Seni edepsiz! Kaç kere yaptınız
ki? İki güne ne sığdırabilirsiniz?
Benim rahmetli kocamla bana
haftada bir kere bile yeterdi!”
Ebru’nun yüzü iyice kızarınca
kaşlarını kaldırdı. Eğer bir kadın
birden fazla sevişmek istediyse,
beraber olduğu erkek çok iyi
olmalıydı. O genç adamı
tanımıyordu ve aklına da tam
olarak yatmamıştı ama anlaşılan
Ebru’nun cinsel dürtülerini en üst
seviyede uyarabilen hoş birisiydi.
“Yapacak fazla bir işimiz yoktu…”
diye mırıldandı Ebru.
“Ne oldu peki? Lokantada onu
görünce diyorum?”
“Ne olacak! Beni hiç aramadığı için
kızgındım ve salak salak bir sürü
laf ettim. Bana ne oldu
bilmiyorum! Sanırım ona
erişemiyorum. Zengin olmam da
onu hiç ilgilendirmiyor. Jigolo
olduğunu düşünürsek bu çok
saçma! Onun iç dünyası çok başka!
Tanıdığım kimseye benzemiyor.
Belki de fakirlik onu böyle kapalı
kutu haline getirmiştir! Neyse,
önemi yok artık! Sanırım onu bir
daha görmem!”
“Yazık! Çok ilgimi çekmişti… Onu
bir kez de ben görmek isterdim
doğrusu!”
“Öyle mi?” Anlaşılmaz bakışlarla
Rezzan Hanım’ı süzdü. “Neden?”
“Dedim ya! İlginç birisine
benziyor! Belki kızım onunla
ilgilenir! Biz zengin olmadığımıza
göre onun fakir olması da çok
önemli değil! Ailesini
geçindirebilsin yeter! Kızım Melek
de kimseyi beğenmeyen
tiplerden… Bilirsin, para pula değer
vermez. Artık karakterli erkeklerin
kalmadığını söyleyip duruyor.
Neredeyse yirmi üç yaşında!
Evlenme vakti geldi. O genç adam
seni bile etkilediyse…”
“Olmaz!” diye sertçe onun sözünü
kesti Ebru. “Alay mı ediyorsun? Ne
yani? Benimle defalarca yatan bir
adama kızını mı vereceksin?
Komik olma!”
“Ama onu

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 19 >>