de biliyordu.
Üstelik yüzündeki sırıtkan ifade ne
düşündüğünü belli ediyordu. Bu
Ebru’nun hoşuna gitmemişti.
“Hem de hepsini!” dedi kadın
keyifli bir sesle. “Oldukça dürüst
ve… şehvetli bir gence benziyor!”
Sevimlice Ebru’ya göz kırptı. “Sesi
ise telefondan bile bir harika
geliyordu. Çok egzotik… Ondan
hoşlandım! Gidip yiyecek bir şeyler
hazırlayayım bari… Beni de senin
gibi kaba zannetmesin!”
Çaydanlığın içinde bulunduğu
tepsiyi de aldı. Tam odadan
çıkarken kapıdan genç kadına
baktı. “Dediğini yapacak birisine
benziyor! Ona bir oda hazırlatayım
mı? En azından dedikodu olmaz!”
Genç kadın öfkeyle ağzını açtı ama
sonra yeniden donuk ve mesafeli
haline döndü. Kibirli bir tavırla
burnunu kaldırdı. “Onunla
yatmayacağım Rezzan Hanım…
Onunla sadece konuşmak
istiyorum. Bir de senin de görmeni
istedim tabii. Merakın için… Sırf
beni geri adım attırmak için öyle
konuştuğundan eminim. Onun
sevişmek istediğini sanmam. Ben
de istemiyorum zaten…” Kadının
inanmayan gülen gözlerine baktı.
Sonunda çaresizlikle omuzları biraz
düştü. “Peki, sen… yine de bir oda
ayarla! Vakit geç oldu… Belki
kalacağı bir yeri yoktur!”
Kadın bilmiş bir ifadeyle gidince,
dâhili telefondan kapıyı aradı ve bir
ziyaretçisinin geleceğini, onu
içeriye almasını söyledi. Sonra
acele ederek oturma odasında
bulunan altın kaplamalı büyük
aynanın önüne gitti. Makyajını ve
kıyafetini kontrol etti. Saçları altı
ayda biraz uzamıştı. Böyle olunca
omuzlarından aşağıya hoş bir
şekilde dökülüyordu. Ne yazık ki
bu saçlar ile daha genç
gözüküyordu. Çok çok yirmi gibi
duruyordu. İri gözlerinin parlaması,
herhangi bir sebebe bağlı olamazdı.
Sonunda rujunu tazeleyip saçlarını
aceleyle topladı. Böyle daha iyiydi.
Onun yanlış anlamasını
istemiyordu. Selim ile
yatmayacaktı. Şu anda en son
istediği şey basit bir erkekle seks
yapmaktı. Hem gelip gelmeyeceği
bile belli değildi…
Kulakları kapıda, gözleri
televizyonda, bir yarım saat
bekledi. Bu süre içinde

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 19 >>