bakışlarında
gördüm bunu. Sana olan
bakışlarında… Ve senin ona olan
bakışlarında… Senin onun herhangi
bir şeyine maddi olarak ihtiyacın
yok ki! O sana varlıklı olduğun için
yanaşmış olsaydı eğer, bu güne
kadar çoktan ortaya çıkardı…”
Ebru başını kaldırıp yine eliyle
susmasını işaret etti.
“Bunlar önemli değil…” diye
homurdandı. “Bırakmadın ki bir
plan yapayım! Ne kadar çok
konuşuyorsun?”
“Plan mı?”
“Evet… Bir plan… Bir plan
yapmam lazım!”
“Ne planı?”
“Elbette onun beni sevmesini
sağlayacak bir plan… Herkese onu
kabul ettirecek bir plan… O
benimle asla evlenmez… Bu yolu
çoktan kapattım. Bana kendi
kendine evlenme teklif
etmeyecektir. Bunu sağlayacak bir
planım olmalı… Kusursuz bir
planım olmalı… Onun benimle
evlenmesini sağlamalıyım…”
Sevinçle, çocuk gibi el çırptı.
“Yaşasın… Onunla evleneceğim ve
çocuğunu doğuracağım… Ona
toplumda hak ettiği yeri de
vereceğim… Kocam olarak herkes
onun önünde eğilecek. O çok
zeki… Öylesine zeki ki, kendisini
kolayca kabul ettirecektir. İyi bir
kıyafetle de tanıdığım herkesin
aklını başından alacaktır.” Gözleri
hülyalı bir şekilde daldı. İç çekti.
“Dün gece o takım elbise içinde ne
yakışıklıydı değil mi?”
Rezzan Hanım başını salladı.
“Kesinlikle…”
“Çıplak da çok güzel…” Rezzan
Hanım’a göz kırptı. “Utanmış gibi
yapma hadi… Dün gece bilerek
onu benim yatağıma attın. Bu
konuda suçlusun…”
“Pek şikâyet ediyor gibi değildin…
Sorun var mı diye yukarıya
çıkacaktım. Merdivenleri yarısında
sesini duydum. Pek keyif alır gibi
halin vardı.”
“Seni ahlaksız… Dinledin mi
bizi?..”
“Hayır! Baktım ki sorun yok,
keyfin yerinde, aşağıya indim.
Benden başka da duyan olmadı. Bu
böyle gidecekse bu odayı biraz ses
sızdırmazlığı konusunda
düzenlemek lazım… Ya da…” Genç
kadına bu sefer o göz kırptı. “…
fazla çığlık atmadan işini
görmelisin.”
Ebru kıkırdadı. İçi rahatlamıştı. Onu
sevdiğini itiraf etmek harika bir
duyguydu. Hiçbir şeyden
utanmıyordu. Zevkten attığı
çığlıkları duymaları da

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 17 >>