kaldırabilirsin?”
demişti. Genç adam da fazla
düşünmemişti. Hatta hevesle genç
kadını kollarına almıştı. Şimdi de
pistin ortasında dans ediyorlardı.
“Kıskanıyor musun?” diye bir soru
duydu yanı başında. Başını çevirdi.
Parlak gözlerle Güven’e baktı.
“Hayır… Neden? Kıskanmam mı
lazım?”
“Erkek arkadaşın çok yakışıklı… Bu
zor olmalı!”
Ebru içtenlikle güldü. Gözünün
önünde bir hayal canlanmıştı.
“Ondan daha yakışıklısını da
görmüştüm…” dedi yavaşça. “Çok
daha yakışıklısını…”
“İnanmam! Yakup Bey onu
kıskanmadı mı peki?”
Ebru cevap vermedi. Bir an durup
düşündü. Sonra omuz silkti.
“Birbirlerini görmeleri imkânsızdı.”
“Peki, ne oldu ona?”
“Sanırım yakında onu seven bir
kadının kocası olacak.”
“Hımm…” Düşünceli bir şekilde
genç kadının sözünü sindirmeye
çalıştı. Ne demek istediğini tam
çözememişti. “Yakup Bey ile
aranızda ciddi bir şey var mı peki?
Söz, nişan?..”
“Şimdilik yok. Neden?”
“Anladığım kadarıyla kız kardeşim
ona takmış durumda. Belki… biz de
seninle… bir yerlere çıkabiliriz?
Biliyorsun, ben de zenginim!”
Ebru lüks eve göz gezdirdi. Bu
zaten belliydi.
“Üzgünüm Güven… Zengin,
yakışıklı ve gerçekten de hoş
birisin… Başka şartlarda olsa, belki
olabilirdi. Ne yazık ki mümkün
değil. Ben başkasını seviyorum!”
Güven dudaklarını büzdü. Gözleri
salonun ortasında dans eden
çiftlere kaydı. Jülide kollarında
olduğu adama fazlasıyla sokulmuş,
göğüsleri neredeyse yapışık halde
dans ediyordu. Kız kardeşinin
çapkınlıklarına alışıktı ama galiba
bu defa Yakup denen şu uzun
adam ile niyeti ciddiydi. Ebru bunu
göremiyor muydu? Âşık olduğu
adam şu anda başka kadının
kollarında halinden fazlasıyla
memnundu.
Ebru elbette ki durumun
farkındaydı. Gece araba ile eve
dönerlerken, dudakları bir
gülümseme ile kıvrılmıştı. Yakup
ise sessizdi. İhtimal kollarında
tuttuğu Jülide isimli ateşli kadın ile
aklı meşguldü. Nihayet evin
bahçesine girip binanın geniş ön
cephesine arabayı yanaştırınca
konuşmayı akıl edebildi.
“Güzel bir

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 >>