durumda en az üç
gün yokum… Sana kocalık
yapabilmek için Pazar gecesi veya
Pazartesi sabahı dönerim, ne
dersin?”
“Ne zamana kadar? Milletin
dikkatini çeksin istemiyorum…”
“Bilmiyorum… Bir süre diyelim?..”
“Peki, bu da olur.” İki üç gün onu
göremeyecek olmak canını
sıkmıştı.
“Ayrıca… o Yakup denen adamın
benim yanımda sana asıldığını
görürsem… koca olduğumu
hatırlayabilirim?” diye mırıldandı
Selim.
“Bunu çok isterim…” dedi Ebru
yavaşça. “Onunla yeniden beraber
olmak istemiyorum. Onunla
konuşmak bile istemiyorum. Fakat
arkadaş çevremizden olduğu için
buna mecburum. Senin desteğini
bekliyorum. Yalnız şunu da
söyleyeyim ki, Yakup, iyi bir
boksördür. Çevresinde korkulan bir
sporcudur…”
Selim güldü. “Şiddetten nefret
ederim… Yine de seni
koruyacağımdan emin olabilirsin!”
“Beni onunla muhatap kıldırmasan
yeter… Yani âşıkmışız gibi
davransak iyi olur diyorum…
Sanırım bunu yapmayı evleninceye
kadar öğrenebiliriz, değil mi?”
“Ne zaman evleneceğiz peki?”
“Evlenmeyi şimdi kesin kabul
ediyorsun, değil mi?”
Genç adam omuz silkti. “Doğrusu
çok cazip bir teklif… Para ve sen…
Hanginiz daha iyi karar
veremiyorum.”
Ebru bu sözün altındaki anlamdan
çok hoşlandı. Selim’in ışıltılı
gözlerine bakarken neredeyse
kendisinden geçecekti. Boğazını
temizleyip kendisini topladı.
Keyiflendiğini belli etmeden
arkasına yaslandı. “Bu durumda…”
Genç adamın bakışları yine ateşli
bir şekilde göğüslerine dikilince
ürperdi. “Selim… Lütfen bakma
öyle! Sanki… Sanki…”
“Sanki ne?”
“Sanki gözlerinle sevişiyor gibisin!
Burada bir sürü insan var. Hem
göğüslerimi süzmeyi de bırak.
Evleninceye kadar sana onlardan
hayır yok. Evlilik ise Yakup’un
düğünden ancak bir ay sonra
olabilir. Böylece kimse ona inat
olsun diye evlendiğimi düşünemez.
Ne dersin? Bu durumda da en fazla
iki ay içinde evlenmiş olacağız.
Buna hazır mısın?”
“Sanırım…”
“Nasıl bir düğün yaparız?”
Genç adam omuz silkti. “Bence
fazla şatafatlı olmasın. Eğer bir yıl
sonra boşanacaksak

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 16 >>