ailelerimizi
karıştırmayalım. Senin zaten
kimsen yok ama ben boşandığımda
üzülecek birkaç kişi var. Bu yüzden
mecbur kalırsam onlara sadece
evlendiğimi söylemeyi
düşünüyorum. Sade bir nikah
yapsak senin işine yaramaz mı?”
Ebru aslında kocasının ailesi ile
tanışmayı çok istiyordu. Genç
adamın bu talebi biraz hayal
kırıklığı duymasına sebep olmuştu.
Haksız sayılmazdı elbette ama yine
de âşık olduğu adamın ailesini
görmek, içini rahatlatacaktı. Üstelik
de ayrılmalarını zorlaştıracak bir
etken de olabilirdi pekâlâ!
Umursamazca omuz silkti. “Peki,
olur. Sadece aramızda nikah
kıyarız. Sonra da seni çevreme
tanıtacak bir parti veririz. Bu
milleti susturur. Partiye de itiraz
etmezsin her halde?”
Selim gülümseyerek onayladı.
“Etmem… Görücüye çıkmaya
hazırım.”
“Güzel… Eee? Seni bilmem ama
ben çok acıktım. Buranın pirzolası
çok güzeldir. Bana yemek
ısmarlayacak paran var mı? Bir
servis açtıralım mı? Yoksa
nişanımızı kutlamak için içkili bir
yere mi gitmek istersin?”
“İçki içmiyorum… Zaten sigarayı
da bırakmaya çalışıyorum. Bence
burada yemek güzel bir fikir…”
“Paran var mı? Ben ısmarlayabiliri
m!”
Selim gözleriyle etrafa bakındı.
“Sanırım karşılayabilirim. Şu güzel
vücutlu garson kız da nerede?
Yemeğimizi sipariş alsın bari!”
Ebru uyaran bir bakış attı. “Güzel
vücutlu garson kızın adı Merve…
Onu severim. Üniversitede okuyan
iyi bir kızdır. Senin gibi serserilere
dönüp de bakmaz bile! Umarım
evlenince de benim yanımda güzel
kızlara asılmazsın?”
“Daha şimdiden kıskanıyor musun
yoksa?” diyen adam, kırmızı giysili
güzel garsona el kaldırdı. “Kız
güzel… Fakat tipim değil. Ben daha
çok senin gibi soğuk, vahşi
güzelleri severim. Isıttığım zaman
lezzetli bir şekle dönüşürler…”
Ebru bu tanımlamadan da
hoşlanmıştı. Genç adamın kendisin
lezzetli bulması ve üstelik de
bakışlarıyla belli edecek şekilde
kendisini süzmesi, içini ısıtmıştı.
Ona ne kadar lezzetli olduğunu
göstereceği zamanı sabırsızlıkla
bekliyordu. Elinde

<< 1 ... 10 11 [12] 13 14 ... 16 >>