hemen
ardından evlenemem. Bir iki ay
beklememiz dedikodular açısından
daha iyi olur.”
Selim neskafesinden bir yudum
daha aldı. Kısık gözlerle genç
kadını süzüyordu. Ebru ise
gümbürdeyerek atan kalbi
yüzünden nefes almakta bile
zorlanıyordu. Durumu kurtarmak
için o da hemen kahvesinden bir
yudum aldı.
“Diyelim ki evlendik…” diye
mırıldandı Selim. “Ya seks?”
En çok istediği şeydi. Fakat aynı
zamanda en kararsız olduğu
konuydu da! “Ne olmuş ona?” dedi
hafif bir heyecanla.
“Dediğin gibi… Ben sağlıklı bir
erkeğim. Sevdiğin adamla
sevişmemek için, sevmediğin
birisinin koynuna girmeyi
istemediğini tahmin ediyorum.
Fakat ben senin kadar güzel bir
kadına nasıl dayanırım bilemem…”
“Ayrı odalarda yatabiliriz…
Benimkinin bitişiğinde bir oda daha
var…” Bir an durup düşündü. “Ama
orası olmaz. Anlaşılır. Benim
odamda bir çocuk odası var. Oraya
yerleşebilirsin. Kimse anlamaz…”
“Mesele bu değil. Benim
ihtiyaçlarım ne olacak?..”
“Şey… Ben… sanırım sana bu
konuda yardımcı olabilirim.” diye
mırıldandı Ebru.
“Nasıl…”
Ebru yutkundu. “Anla işte! Ben…
başka kadınlar olmasını istemem…
Olursa anlayış göstermeye çalışırım
ama… olmasa daha iyi!
Dedikoduları bilirsin?”
Genç adam alaycı bir bakışla
arkasına yaslandı. “Eee? Önerin
ne?”
“Aslında… zaman zaman …
sevişebiliriz. İki ayda bire ne
dersin?” diye pazarlık edermiş gibi
sordu. Çok hevesli gibi gözükmek
istemiyordu. Güzel kaşları havaya
kalkmıştı. Özellikle hamile kalacağı
dönem olsa daha da iyi olurdu.
Selim’in ikna olmak üzere
olduğunu hissetmiş ve içi sevinçle
dolmuştu. Evlendikten sonra tek
yapması gereken uygun zamanda
hamile kalmak ve sevdiği adamı
iyice kendisine bağlamaktı.
Jülide’nin yaptığı gibi yapabilirdi.
Bu hainlik gibi geliyordu ama başka
çaresi yoktu. Onsuz bir hayatı
düşünemiyordu.
Selim başını salladı iki yana! “Çok
uzun!”
“Peki, ayda bir?” diye sahte bir
isteksizce mırıldandı Ebru.
Selim yine başını iki yana salladı.
Ebru heyecanlanmıştı.

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 16 >>