benimle
gelirsin sanmıştım.”
“Senin çeneni asıl ben
dağıtacağım…” diye homurdandı
Ebru. Elini şakadan bir öfkeyle itti.
“Gücüm yeteceğini bilsem bunu
çoktan yapardım. Beni o kadar sık
sinirlendiriyorsun ki!.. Sana daha
kaç kere söyleyeceğim, o artık
benim sevgilim değil!
Evlendiğimizden beri onunla ilk
kez yalnız kaldık. Onun
terbiyesizce davranması benim
suçum değil!”
“Ama seni öpüyordu?..” dedi genç
adam kısılı gözlerle.
“Doğru… Beni öpüyordu… Fakat
arada bir fark var! Ben onu
öpmüyordum… Karşı koydum ama
çok güçlüydü. Dikkat etseydin
ondan kurtulmaya uğraştığımı
anlardın? Ortada sandığın gibi bir
şey yok… Son ümitsiz
çırpınışlarıydı. Sen gelmeseydin
bile ben onu bir dakika içinde
yollardım. Sen ise aptalca bir şey
yaptın ve kızgın bir sırtlanın
kuyruğunu çektin! Gerçi sonu iyi
oldu ama beni çok korkuttun. Onun
suratını dağıtıp havasını aldıktan
sonra, benim de senin için deli gibi
endişelenmemin karşılığında daha
kibar olmanı beklerdim…”
“Ben kibarım… Öyle olmasaydı
şimdi seni omuzlarından tutup deli
gibi sarsardım!” Sesi hâlâ biraz
kızgındı. Öfkeli gözleriyle
koltuğuna yaslandı. Eliyle alnına
düşen saçları seksi bir biçimde
geriye sıvazlamıştı. Ebru daha fazla
dayanamayacaktı. Oynadığı bu aşk
planı, her gün daha da
zorlaşıyordu. Üstelik şimdi
hamileydi. Hem de bir aydır
biliyordu bunu… Ona söylemek
için doğru zaman kolluyordu.
Aldırmasını isteyecek diye de ödü
kopuyordu.
Yerinden kalkıp onun dizleri
üzerine yanlamasına oturdu. Önce
alnına bir öpücük kondurdu. Sonra
adamın yakışıklı ve kızgın yüzünü
diri göğüslerine çekti. Bu
göğüslerin sıcaklığı onun tavrının
soğukluğunu alırdı. Parmak
uçlarıyla da ensesindeki saçları
okşuyordu. Dudakları farkında
olmadan siyah saçlarında
geziniyordu.
“Sana bir sır vermek istiyorum…”
dedi yavaşça.
“Öyle mi?” Genç adamın sesi
gergindi. “O nedir? Hâlâ Yakup’u
sevdiğini anlaman mı?”
Ebru güldü. İçtenlikle, sevgiyle
güldü. Kolları aşkla sardı kocasını…
“Biliyor

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 20 >>