bekliyordun?
Ayaklarının dibine kapanmamı
mı?”
“Fena olmazdı! Benim için
mücadele etmeni çok istedim. Beni
bulmanı…”
“Seni buldum… Sen farkında
değildin. Seni önceleri sürekli
izledim. Sonra kendi hayatın
olduğunu fark ettim. Ve sonra o
sersemle bir araya geldin. Ben de
ondan sonra seni kendi haline
bırakmaya karar verdim. Senin
bana ihtiyacın yoktu!”
“Sana ihtiyacım vardı… Sürekli
seni düşünüyordum… Her baktığım
yerde seni görmeyi umuyordum…
İtiraf etmeliyim ki beni öyle
kolayca bırakman gururumu
kırmıştı. Seni hem istemiyordum
hem de seninle olmak için
kendime bahaneler sıralıyordum…”
“Neden?”
“Bu da ikinci sırrım…”
Genç adam derin bakışlarla onu
süzüyordu. Sonra homurdandı.
“Söyle hadi… Sırları sevmem…”
“Söylemem…”
“Ebru… Oynama benimle! Neden
söylemiyorsun? İkinci sırrın
benimle sevişmekten zevk
aldığınsa bunu zaten biliyorum. O
dönem ilk kez cinselliği
keşfetmiştin ve bu yüzden…”
“Sen gerçekten de aptalsın!”
diyerek onun sözünü kesti Ebru.
“Bu doğru, seninle sevişmek
hoşuma gitmişti ama mesele bu
değildi. Bu sırrımı sana
söyleyeceğim ama sen de bana
kendi sırrını söyleyince!”
“Ne sırrı?”
“Söyle hadi… Beni kıskandığını
söyle! Yakup’la yattığımı
düşündüğün için çektiğin acıyı
söyle! Söyle artık! Ne olursun
söyle! BENİ SEVDİĞİNİ söyle!”
Selim biraz geriye çekilip onun
dünya güzeli yüzünü süzdü.
Ebru’nun bakışlarındaki yalvarışı
gördü. Sonra… bir anda onun
sırrını tahmin etti. Hafifçe
gülümsedi genç adam. Bu olabilir
miydi?
“Seni sevdiğim sır değil ki!” diye
doğal bir tavırla mırıldandı.
Ebru’nun gözleri irileşmişti. “Sen
daha bunu anlamadın mı?”
“Anlamak mı? Nasıl anlayacaktım
ki?” diye hayretle, mutlulukla,
derin bir iç çekişle isyan etti genç
kadın. “Bana yatak hariç hep
mesafeli davranıyorsun!”
“Seni sıkmak istemiyordum… Seni
daha o ilk gece sevdim ben… Bunu
önce gizlemeye çalıştım ama hiç
başarılı olamadım. Sen kaybolmuş
dünya dışı bir varlıktın…
Dayanılmaz bir çekiciliğin vardı.
Buz gibi

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 20 >>