silindi. Anladım
ki, seni sen olarak seviyordum.
Paran olmaması önemli değildi.
İşinin de öyle… Sadece seni
istiyordum. Benim paraya zaten
ihtiyacım yoktu. Benim sevdiğim
adama ihtiyacım vardı. Sonra
oturup bir plan yaptım…”
“Plan mı? Bir tane daha mı?” Genç
adamın gözleri kuşkuluydu.
“Hem de en büyüğü… Her detayını
düşündüm…”
“Neymiş o?”
“Seni elde etme planı…”
Genç adam istemeden güldü. “Bak
sen? Bu gerçek mi?”
Ebru kıkırdadı. Onun burnunu,
elmacık kemiklerini usul usul
öpüyordu. “Evet…” diye fısıldadı.
“Seninle evlenmek istiyordum.
Seni kırdığım için bana asla
evlenme teklif etmeyecektin.
Üstelik beni sevdiğini de
bilmiyordum. Ben de oturup
düşündüm. Seni bu evliliğe
zorlamalıydım. Çok ahlaksızca,
biliyorum ama ben kadınım.
Kadınlar biraz içten pazarlıklı ve
fesat olurlar, değil mi? Hele
aşıksalar… Jülide’ye bak? Yakup’u
elimden almak için ne oyunlar
yaptı!”
Selim ilgiyle onu dinliyordu. Fakat
bir eli bluzunun içinden göğsünü
kavramıştı. Usul usul okşuyordu.
“Hâlbuki…” diye devam etti Ebru.
“Bilse ben onları bir araya
getirdim… Birbirlerine bakışlarını
zaten görmüştüm. Tatil teklifini
reddettiğimde, Yakup ile olan
ilişkim de zaten bitmişti. Tabii
bunu sana söylemedim. Yakup’un
Jülide’yi tatile götürmesini öneren
de bendim. Götüreceğini
biliyordum. Sadece aldatılmış kadın
rolü yapmak için uygun bir fırsat
kolluyordum. Senden birkaç ay
ayrı kalmak çok kötü üzdü beni.
Ama mutluluğum için sabrettim.
İşler umduğumdan da iyi gitti.
Jülide hamile kalıp Yakup’u
evliliğe zorlamıştı. Bundan daha
harika bir bahane olamazdı. Ben de
bunu öğrendiğim gün, perişan
kadın rollerinde seni aradım ve
evlenmemizi teklif ettim.”
“Yani… Bütün bunları?.. Hepsini
planladın mı?”
“Elbette! Fenayım değil mi?
Şansım da yardım etti doğrusu…
Kabul etmeyeceksin diye çok
korktum. Seni sevdiğim halde
Yakup’u seviyor gibi yapmak çok
zor geldi. Kendimi acındırmak
zorundaydım. Senin yumuşayıp
bana yardım edeceğini
umuyordum….”
“Yani

<< 1 ... 15 16 [17] 18 19 20 >>