kendisine
hem de Yakup’a çok kızgın olduğu
belliydi. Kasılmış bedeni ile iki
erkek de birbirlerine saldıracak
gibiydiler.
“Gitsen iyi olur arkadaşım…” diye
mırıldandı Selim! Sesi tehlikeli
derecede keskindi.
“Öyle mi? Gitmezsem ne yaparsın
lan?” diye bağırdı Yakup. Selim’e
doğru iki adım atmıştı. Ebru hemen
bir adım öne çıkarak ikisinin
arasına girmeye çalıştı. Bu çok
tehlikeliydi. Bebeği bir zarar
görebilirdi. Bunun yanında kocası
çok daha önemliydi.
“Yapmayın…” diye bağırdı.
Duvarlar ve kapı ses geçirmediği
için şimdi çok memnundu.
Kimsenin kendilerini böyle bir
ortamda duymasını istemezdi.
Endişeyle iki erkeği süzdü. İkisi de
kendinden emin ve çok güçlü
duruyordu. Fakat Yakup’un
kavgadaki yeteneğini bildiği için
gerçekten ürküyordu. Selim için
endişeleniyor, canı acısın
istemiyordu. “Lütfen git!” dedi
Ebru Yakup’a… “Her şey daha kötü
olmadan git!”
“Bir dakika!” dedi Selim Ebru’ya…
Elini hafifçe kaldırarak Yakup’un
kıpırdamasını engellemişti.
“Seninle bir şey konuşabilir miyim
Ebru?” dedi sakince. “Gelsene bir
dakika…” Yakup’a hiç bakmadan
kapının önüne gidip karısını
bekledi. Genç kadın çaresizce ona
doğru yürüdü. Adam kapıyı
aralayıp biraz dışarıya çıktı. Ebru
da odadan çıkıp, buz gibi gözlerle
eşikte duran kocasının baktı.
“Selim… Nasıl anladın bilmi…”
diye açıklamaya çalışırken sözü
kesildi.
“Onunla olmak istiyor musun?”
diye sordu adam sessizce.
“Olmak mı?”
“Evet… Çekilmemi istersen
anlaşmamızı hemen bitirebiliriz?..”
“Sen… Sen… ne diyorsun?” diye
hayretle inledi Ebru… “Evliliğimizi
neden bitirecekmişiz?” Kalbi
gümbürdemeye başlamıştı. Bu iyi
adamı da kaybetmek istemiyordu.
Çocuğunun babasını, sevdiği adamı
bırakıp nasıl başkasını tercih
ederdi? “Lütfen… Böyle bir şey
istemediğimi biliyorsun… Ya sen?
Bana hiç mi değer vermiyorsun?
Hemen pes mi ediyorsun? Neden
beni ona bırakıyorsun?”
“Ona bırakmıyorum… Ama
geldiğimde onunla öpüşüyordun?
Şimdi söyle bana! Onunla olmak
istiyor musun, istemiyor

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 20 >>