Güzel
gelinim… O sersem oğlum bu
komediye daha bir son vermemiş
anlaşılan. Dün gece senin her şeyi
öğrenmiş olduğunu sanıyorduk…”
“Ne… Neyi?”
“Selim’in paraya ihtiyacı yok… O
zaten çok zengin. Babası
Türkiye’de bir ilk gerçekleştirmişti.
Bir inci çiftliği kurmuştu.
Midyelerden üretilen inciler… Ama
gerçek!”
“Midyeler… Aman Allahım?..
Midyeler mi?” diye bir çığlık attı
Ebru.
“Evet... İnci üreten midyeler...
Burada bir çiftlik kurdular. İki
kardeş… Kocam ölünce tüm payı
oğluma geçti. O sırada daha
okuyordu. Sen Selim’in yirmi
yaşında iken çok erkenden
üniversite bitirdiğini biliyor
musun? Ülkenin en zeki yirmi
insanı arasında sayılıyordu. Sonra
yüksek lisans yaptı. Ama hiç
doktora düşünmedi. Buna vakti
yoktu. On sene içinde amcası ve
kuzenleriyle birlikte işlerini
büyüttüler. Asıl itici güç oğlum
oldu. Ardından elmas ve pırlanta
işine girdiler. Güney Afrika’da
yasal olarak elmas arayan
şirketlerden birisinin sahibi oldular.
Şu anda da sadece Türkiye’de
değil, dünyada bile sayılan Aksoft
holdingin baş hissedarı…”
“Şu… Şu ünlü… mücevher firması
mı?”
“Evet… Bilmiyordun değil mi?”
“Lanet olsun! Onun benim parama
ihtiyacı yoktu…” diye fısıldadı
Ebru.
“Hem de hiç…”
“Bense onun hep fakir olduğunu
sandım…”
“Evet… Görünüşe göre o da sana
karşı bir plan yapmış…”
Ebru yutkundu. Sağlıklı düşünmeye
çalışıyordu. Sonra güzel gözleri
öfkeyle parladı. “Alçak… Sizin
oğlunuz bir alçak… Allah’ım! Eğer
onu bu kadar sevmeseydim…”
Gülden Hanım güldü. “Sonuçta bir
şey değişmedi kızım… O seni deli
gibi seviyordu ve hâlâ seviyor.
Senin için tüm işlerini tasfiye etti.
Sadece Cuma günleri gelip atılacak
imzaları atıyordu. Bazen hafta
sonları gelip eski göz ağrısı inci
fabrikasını kontrol ediyordu. Bu
arada ben zaten İzmir’de
yaşıyorum. Orada çok büyük bir
evimiz var. Eğer teklifin yine
geçerliyse memnuniyetle yanına
taşınırım. O ev gerçekten bana
fazla büyük… Torunumla olmak
çok hoşuma gider!”
“Alçak…” diye yine fısıldadı

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 18 >>