Ebru.
Kadını duymamış gibiydi. “Birlikte
çiftliğe pompa bıraktık. Bekçinin
tavrından anlamalıydım… Onun
önemli birisi olduğunu
anlamalıydım. Çeşme’de onu kim
görse yerlere kadar eğiliyordu.
Ben de aptal gibi… Allah’ım! Beni
nasıl da kandırdı! Demek sırrı
buymuş?.. Bana söyleyeceği sır
buymuş… Her şey meydana çıktı.
Pasaportu, o kadar çok dil bilmesi,
bir beyefendi gibi tavırları,
konuşmasının düzgünlüğü,
ekonomik konulara hâkimiyeti,
şirketteki manyakça başarısı… O
bir makine… O istediği her şeyi
yapabilen bir başarı makinesi…
Beni bir öpücükle kendisine âşık
etti… Hayatımı kolayca değiştirdi.”
“Seni asla zorlamadığına
eminim…”
Ebru’nun çatılı bakışları yumuşadı.
Sonra birden güldü. Yüzü
aydınlanmıştı. “Asla… O benim ilk
erkeğimdi… İlk aşkım… Benim
kibar serserim… Kendimi zorla
koynuna soktuğum tek erkek!”
Gülden Hanım boğazını temizledi
utanarak. “O işin pek zorla
olduğunu sanmam… İstemese sana
elini bile sürmezdi. İnan bana onu
evlendirmek için kaç tane güzel
kızı denediğimizi bilmek bile
istemezsin…”
Ebru kadına sarıldı. “Yanımıza
taşınmanızdan ne kadar çok mutlu
olurum bilemezsiniz!” dedi
sevgiyle. Sonra gülerek yanından
uzaklaştı. Koşarak eve girdi.
Merdivenlerden koşarak çıkarken,
aşağıya inen birkaç kişiyle acele
selamlaştı. Ama hızını kesmemişti.
Yanakları kızarmış bir halde yatak
odalarına yöneldi. Kapıyı açtı ve
içeriye hışımla girdi. Ardından da
kapıyı sertçe çarptı. Selim duş
almış, güzelce tıraş olmuştu.
Sağlıklı bedenine sardığı bir
havluyla yatağın kıyısında
kalakalmıştı. Şaşkınca kendisine
bakıyordu.
“Selim…” diye bağırdı.
“Efendim?..” dedi genç adam biraz
ürkekçe. Hâlâ saçları nemliydi.
Meraklı bakışlarla kendisine hışımla
yanaşan karısına bakıyordu. Yine
de bir adım geri gitmek zorunda
kalmıştı. “Ne oldu Ebru?”
“Sen… Sen…”
“Dur biraz… Kızgın mısın, gülüyor
musun anlamadım? Ne oldu?”
“Sırrını öğrendim…” Yumruğuyla
göğsünün kıyısına bir darbe
vurmuştu.
Genç adam sırıttı.

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 18 >>