Zaten iyi maaş
veriyorsun!”
“Bana numara yapma… Başkası
olsaydı bu paraya atlardı. Beni
sevmeni anlıyorum ama konu para
olunca…” Durup bir an düşündü.
“Bence sen hâlâ sırlarla dolu bir
adamsın!”
Selim bir kahkaha attı. Yanağını
okşayan ele bir öpücük kondurdu.
“Sanırım bir sırrım olabilir…
Sadece bir tek! Bu sırrı seninle
paylaşacağım ama hemen değil.
Önce sen bana son sırrını
söyleyeceksin… Onu unuttuğumu
sanma?”
“Avucunu yalarsın… Madem öyle,
sırlarımızı ikimiz birden aynı anda
söyleyeceğiz, tamam mı? Ama
şimdi değil… Ben sırrımı daha
sonra söylemek istiyorum. Böyle
arabada değil… Belki yine yatakta
olabilir. Seks yaptıktan sonra…”
“Niye? Söylemesi zor mu?”
“Yok… Kolay… Ama tepkine
güvenemiyorum. Bilemiyorum…
Bence… Neyse… sonra
söyleyeceğim. Şimdi nereye
gidiyoruz?”
“Annemin yeni evine… Hâlâ
tanışmak istiyorsun, değil mi?”
“Hem de çok! Yine de biraz
korkuyorum. Ya beni sevmezse?
Ya yine soğuk bulursa?”
“Annem ben gibidir. Sana bakınca
içindeki ateşi görecektir. Ne kadar
sıcak bir kadın olduğunu şıp diye
anlayacaktır. Ondan korkma… O
hayatta kimseden beklentisi
olmayan yalnız bir kadın. Tek
istediği kızı gibi benim de evlenip
bir yuva kurmamdı. İnan bana
şimdi çok mutlu.”
Ebru etrafına göz attı. “Ama bu yol
Çeşme’ye gidiyor?”
“Doğru… Yeni evi de orada zaten!”
“Hımm… Diğer ev ne oldu?”
“Duruyor… Kışın da orada
oturacak…”
“Bak sen? Peki, bu yeni evi alacak
parayı nereden buldu? Senin
durumun belli, yardım edemezsin.
Enişten mi? O mu aldı yoksa?”
“Biraz katkıda bulundu…”
“Baban ne iş yapıyordu?”
“Benim babam midyelerle falan
ilgilenirdi. O hayvanları çok
severdi. İşi onlarla ilgiliydi. Onların
insana zenginlik getirdiğini
söylerdi.”
“Doğrusu ben de midye yemeyi
severim. Fakat fazla zenginlik
getireceğini sanmam. Nasıl öldü?”
“Zor bir hayatı vardı. Birden gitti
işte!”
Ebru gülümsedi. Narin
parmaklarıyla adamın alnının
kıyısındaki siyah saçları geriye itti.
“Bak, gördün mü? Bu da beni
destekliyor.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 18 >>