Bir gün, uşağım doğuldu. O dünyaya geldiyinde, çatışmam lazım olan teyyareler ve ödenmesi lazım olan fakturalarla meşğuldum.
Men uzaqlardayken yerimeyi öyrendi.
Danışmağı da ele.
Ve bir az böyüdüyünde,
"Senin kimi olmaq isteyirem ata" demeye başladı.
"Men de böyüyünce senin kimi olacağam."
İşyerine telefon açıb, "Ata, eve ne vaxt geleceksen?" deye soruşardı ikide bir.
"Ne vaxt geleceyimi bilmirem oğulum. Amma geldiyimde birlikde gözel bir vaxt keçireceyimizden emin ola bilersen."
İller elece keçib getdi.
Oğulum on yaşına geldi.
Ona gözel bir top aldım.
"Top üçün teşekkürler ata!" dedi, "Gel oynayaq."
"Bu hefte sonu tamamlamam lazım olan işler var" dedim. "Bu gün olmaz, gelen hefte, tamam mı?"
"Tamam" dedi, lakin üzündeki gülümseme azalmadı.
"Böyüyünce ata" dedi, "men de senin kimi olmaq isteyirem."
İller elece keçib getdi.
Oğulum evvel ibtidai mektebden, sonra liseyden, sonra universitetden mezun oldu.
Bu veziyyetde, başqa bir çox ata kimi, menim de söylemem lazım olan bir şey vardı.
"Seninle qürur duyuram" oğulum dedim.

"Gel, bele bir az oturaq; sene deyeceklerim var."
Başını yelledi ve gülümseyerek:
"Yoldaşlara sözüm var ata" dedi.
"Sen avtomobilin açarlarını vere bilersenmi mene? Sonra görüşerik, oldu mu? "

İller elece keçib getdi.

Teqaüdçü oldum. Artıq bol bol vaxtım vardı. Oğlum ise başqa bir şeherde yaxşı bir iş tapmışdı, orada yaşayırdı. Bir gün ona telefon etdim.

"Eger senin üçün de uyğundursa, hefte sonu bura gel de hesret aradan qaldıraq" dedim.

"Sevinerem ata" dedi. "Bir baxım, uyğun bir vaxt tapa bilsem, gelerem. Amma bu sıralar işlerim çox sıx. Lakin seninle görüşü men de isteyirem, ata. "

"Yaxşı, ne vaxt gelirsen oğlum?"

"Ne vaxt olar bilmirem, ata. İndi bir iş görüşmem var, ona yetişmeyim lazımdı. Sonra zeng ederem sene. Gelende birlikde gözel vaxt keçireceyimize emin ola bilersen. "

Ve telefonu bağladığımda, oğlumun uşaqlıq xeyalını reallaşdırdığını anladım. Uşaqlıq xeyalını reallaşdırdığını ... Nümune

[1] 2 >>