Bu gün yene sensizlik fırtınalarıyla boğuşdu üreyim isteksizce… Sensiz bir gün daha bitmiş, beynimi yene senli ve sensiz düşünceler yeyib bitirmişdi. Saatın qulağımda zingildeyen tik takları tesir etmirdi mene… Sen ilişmişdin ağılıma, düşündüm, zamana diqqet etmeden düşündüm…

Saat yaxşıca irelilemişdi artıq… Gecenin qaranlığında daha boğucu idi bu böyük şeher. Ağılım xeyr deyirdi, imtina et artıq ondan, gülücükler saç yene etrafına… Düşündüm bir an, göresen en son ne vaxt içimden gelerek qehqehe çekmişdim ki… Eminem sen heyatıma girmeden evvel idi!!!

Sen ne idin, kim idin? Qaranlığımı işıqlandıran işığım idin menim. Amma bu qaranlığı kim çökdürdü menim heyatıma? Sen tebii ki!!! Üstüne de, qaranlığımı işıqlandıran işığımsan dediyimde gülümseyerek tesdiqledin meni ,bacarıq edercesine… gec gördüm gülen gözlerinin ardındakı şeytanı…

Mene demişdini sen daha uşaqsan deye, bax artıq men de böyüdüm. Anladım ki; ad günümü sen unutsan da menim yaşım artır, alış verişe seni çağırmasam da eylene bilirem gezerken, sen olmasansa da şokoladın dadı varmış… Sanardım ki her şey seninle gözel, xeyr dünya sensiz de dönür. Men sensiz de yaşayıram senle doğulmadım ne de olsa…

indi men üsyan bayrağını çekib qovmadan çıx get heyatımdan. gelişin kimi temteraqlı olmasa da olar gedişin, yeter ki get… Bu defe arxandan günahsızca axmayacaq gözyaşlarım… Bu defe men de gedeceyem senin tam eks istiqametine aramızdakı mesafe yaxşıca açılsın deye, menası olmayacaq gedişinin!!!

Uzun bir yuxudan oyandım bu seher… Yuxumu kabusmu bilmirem ya neise… Sensiz yeni bir güne, yeni bir heyata! Gördüyüm en uzun ve can yandırıcı yuxu idin ve seher oldu bitdin . Yaxşı ki oyanmışım vaxt çox gec olmadan… Yeni günün bütün gözellikleri menim artıq… Heyat men gelirem bütün sevincimle yene… Ohh yaxşı ki oyandım, yaxşı ki…

Sabahın xeyir heyat, sabahın xeyir!!!