yenmeye
hazır bekliyordu. Çay da mutfakta
kaynıyor olmalıydı. Makine
kullanmaktansa klasik çaydanlıkları
tercih ediyorlardı. Ama isteyene
meyve suyu ve kahve de
düşünülmüş, servis masasının
yanına kurulmuştu.
Eksik bir şey olup olmadığına
bakarken, gözünün ucunda bir
hareket hissetti. İçeriye birinin
girdiğini anlamıştı ama anlamadığı
şey, tüylerinin birden neden diken
diken olduğuydu. Gözlerini gelene
çevirdi. Tüm görebildiği, simsiyah
gözler... ateş gibi yanan gözlerdi.
O da kendisine bakıyordu. Telaşla
başını çevirdi. Adamın onu
izlediğini sanmasını istemiyordu.
Adamın bir masaya doğru
yöneldiğini göz ucuyla fark etti.
Fakat hala ürpermesi devam
ediyordu! Tüm duyuları hâlâ alarm
halindeydi. İlk kez böyle bir şey
oluyordu! Galiba aniden içeriye
girdiği için ürkmüştü biraz?
Normalde her yeni gelen
müşteriye hoş geldin derdi ama bu
sefer bunu yapmak istemediğini
fark etti. Sırtı adama dönük olduğu
için ne yaptığını bilemiyordu.
İstemsizce yeniden başını adama
çevirdi. Rahat bir tavırla oturmuş
ve karanlık bakışlarla kendisine
bakıyordu. Hiçbir şey yapmıyor ve
sadece bakıyordu.
Genç kız adamın yüzünün
kusursuzluğu karşısında hayretler
içindeydi. Kavisli kaşlarının
üstünde, siyah saçlarından bir
perçem alnına dökülmüştü. Yandan
ayrılmış saçları dalgalı ve iyi
kesimliydi. Demek asker veya polis
değildi? Sık saçları ensesine doğru
uzanarak temiz gömleği üzerine
hafifçe taşmıştı. Dümdüz burnu
onun ne kadar inatçı olduğunu
gösteriyordu. Utanarak başını
çevirdi. Kurumuş dudaklarını ısırdı
sinirle. ‘Salak!’ dedi kendine
içinden. Sanki ilk kez yakışıklı
erkek görmüştü! Buraya her sene
onun gibi onlarcası geliyordu...
Peki, niye öyle bakıyordu ki?
Böyle bakışları daha evvel de
görmüştü ama bu başkaydı!
Ensesinin ürpermesi duracak gibi
değildi. Yanakları yanıyordu. Kalbi
deli gibi atıyordu.
Tedirginliğinin sebebi, bir erkekle
bu koca salonda yalnız kalması
yüzünden olmalıydı. Biraz
korkmuştu. Öyle ya, sapık

<< 1 2 [3] 4 5 ... 7 >>