bile
olabilirdi? Ama beyni ne derse
desin, içinden bir şey dönüp
yeniden adama bakmasını
söylüyordu. İnatla bakmadı. Servis
masasındaki göze hoş gelmeyen
bir iki şeyi düzelterek dikkatini
dağıtmak istedi. Hemen çıksa,
kaçmak gibi olacaktı. Adamdan
çok, kendisine kaçmadığını ispat
etmek istiyordu.
Daha fazla dayanamadı. Tam
yeniden başını adama çevirecekti
ki... dondu kaldı. Az önceki hislerin
çok daha yoğununu yeniden
hissetti. Sanki birisi kollarından
tutmuş, bir başkası da kalbinin
damarlarıyla uğraşıyordu. Kalbi
yeterince oksijen
pompalayamıyormuş gibi atıyordu.
Donup kaldı. Kaçması gerektiğini
düşündü. Biliyordu... Oradaydı...
Tam arkasındaydı! Bu sıcak sabahta
bile çok daha sıcak olan vücudunun
varlığını hissedebiliyordu. İlk kez
birisinin beden elektriğini bu kadar
yakından algılıyordu. Tıraş
losyonunu hissetmesinden çok
önce bile adamı hissetmişti. Adamı
hiç tanımıyordu ama inanılmaz bir
enerji alıyordu.
Ardından sırtı soğuk soğuk terledi.
Sabahın köründe klima mı onu
rahatsız etmişti yoksa? Damarları
ateş gibi yanarken tüylerinin
ürpermesine, boğazına bir
yumruğun tıkanmasına anlam
veremiyordu.
Yavaşça döndü. Evet, tam
arkasında, delici bakışlarla,
kendisine bakıyordu. Kendisi de
uzundu ama adamın yanında
minnacık ve narin kalmıştı.
Alabildiğince başını geri atıp kara
gözlerine baktı. İçinde
kaybolacağını sandı bir an.
Konuşmak ne kadar da zordu. Ama
konuşmalıydı. Kendisi bu motelin
sahibiydi ve o da şu yeni gelen
müşteri olmalıydı. Nazik olmalıydı.
Resepsiyoncu çocuğun neden
garipleştiği belli olmuştu. Bu adam
çok tehlikeli gözüküyordu. Mafya
üyesi bir adam gibiydi. Hatta
lideri...
“Yardım edebilir miyim?” diye
pürüzlü bir sesle sordu. Sonra
kendini toparlayıp gırtlağını
temizledi. Aslında biraz daha
konuşsa sesi çıkmayacaktı.
Adam delici bakışlarını bir an için
yumuşattı. “Kahvaltı servisi başladı
mı diye soracaktım...” diye
mırıldandı teklifsizce.
Çıldırtıcı şekilde kadife gibi bir

<< 1 2 3 [4] 5 6 7 >>