bu uygun
olmaz. Kendi başınıza halletmek
zorun...”
Adam uzanıp yumuşakça elini
tuttu. Kızın sözü kesilmişti. Genç
kızın elini ilk kez bir erkek
tutuyordu. Adam bunu bilemezdi.
Öylesine bir elektrik atladı ki dili
damağı kurudu. Elini çekmeye
çalıştı. Fakat adamın yumuşak
tutuşu bile bir kelepçeden
farksızdı.
”Lütfen!” diye itiraz etti genç
adama şaşkınca. Elinin sıcaklığı
yüzünden içi bir garip oldu. Kendi
parmak uçlarında hissettiği adamın
teni, içinde garip bir zevk duygusu
oluşturmuştu.
Genç adam ona biraz daha sokuldu.
Etkileyici tıraş losyonu genç kızın
burun deliklerini doldurdu. “Kabul
et Belen! Beni reddetme... Söz
veriyorum istemediğin hiçbir şey
olmayacak!” Güzel sesiyle o kadar
etkileyiciydi ki, Belen ürperdi.
“Ama ben!..”
Adam siyah arabanın kapısını açtı
diğer eliyle. Nazikçe kızı
yönlendirdi.
“Sadece bir saat! Gece yarısı
olmadan burada oluruz.”
Arabaya nasıl bindiğini bile
hatırlamıyordu. Bir anda kendisini
geniş koltuğun üzerinde buldu.
Adam kaçırma bu olsa gerekti.
Hayretle açılmış gözleri, adamın da
arabaya binmesini izledi.
“Sadece danışmanlık dediniz?..
Arabayla bir yere gideceğimizi
söylemediniz! Arabayla mı
gideceğiz? ”
“Tabii ki. Kente gidiyoruz.”
“Gitmesi bile yarım saat sürer...”
Adam dönüp kendisine baktı.
Alaycı, sevimli bir gülümseme
vardı yüzünde.
“Her fazladan çeyrek saat için bir
misli daha ödeyeceğim. Söz!” dedi
keyifle. “Bu araba için o yol çok da
fazla değil, emin ol. Fakat önce şu
emniyet kemerini bağlayalım.”
Uzanıp bizzat kendisi kemeri çekti.
Kızın ince belinin çevresinden
geçirirken eli bir an göğüslerine
değmişti. Bu küçük dokunuş bile
kızda hiç tanımadığı bir hazza
neden oldu. Adamın gözünün
ucundan kendisine baktığını
görünce onun da bu dokunuşu
hissettiğini anladı. Kendisini geriye
çekmeye çalışırken, yüzü yüzüne
iyice yaklaşan genç adamın harika
profilini seyretti. Göğüs uçlarında
hiç bilmediği bir kıpırtı
hissediyordu.
“Ben... kendimi kaçırılıyormuş

<< 1 ... 17 18 [19] 20 21 ... 24 >>