ÇIĞLIK - 4. BÖLÜM
“Evet, şimdi söyleyeyim sana...
Sorunum şu Belen... Buraya
gelirken birkaç gün kalırım diye
düşünmüştüm ama yolda fikrimi
değiştirdim. Sanırım işim de biraz
uzayacak. Bu yüzden gelirken
doğru düzgün bir eşya alma gereği
duymamıştım. Motelinizde
giyeceğim kıyafetler tatil için
uygun değil. Yani bir şortum bile
yok...”
Kız sesini çıkarmadı. Pek bir şey
anlamamıştı.
“Söylemeye utanıyorum ama
kendime pek bir şey almam.
Alamam... Genelde diktiririm.
Terzime de hiç yazlık tatil kıyafeti
diktirmedim. Almam gerekse bile
hep yardımcılarım veya kız
kardeşim alırdı. Burada ise hem
mağazaları tanımam, hem de
aldığımın kalitesini veya yakışıp
yakışmayacağını bilemem. İşin
doğrusu uzun zamandır bu şekilde
tatil de yapmadım.”
Bir kaldırım kıyısına park etmişti.
Kıza döndü. Kaşları çaresiz bir
şekilde yukarı kalktı. Gözleri
şeytani bir ışıkla parlamasaydı çok
saf görünebilirdi.
“Senden benim alışverişime
yardım etmeni istiyorum.
Gerçekten sıkıntılı bir durum! Oysa
sen çok güzel giyiniyorsun. Senin
zevkine güveniyorum.” diye
durumu basitçe açıkladı.
Kızın güleceği gelmişti. Hatta
gülümsedi bile...
“Yani bütün derdin bir iki şort
muydu?” derken elinde olmadan
kıkırdadı. Genç adam hafif bir
utangaçlıkla gülümsedi.
“E yani! Tek başıma alış veriş
yapmaktansa bir sürü işadamıyla
boğuşmayı tercih ederim. Seni
park yerinde görünceye kadar nasıl
yapacağımı düşünüp duruyordum.
Asla tek alışverişe çıkmadım.”
Adamın gözlerindeki tatlı yalvarış
yüreğini yumuşatıvermişti. Eliyle
yanağını tutmak, okşamak istedi.
Bu adamın ikna edemeyeceği
kimse olamazdı. Neredeyse elini
kaldırıp düşündüğünü yapacakken
kendisini tuttu.
“Baştan söyleyeyim o zaman! Ben
asla yarım saatte alış veriş
yapamam?” dedi yumuşakça. Onun
böyle yumuşak konuştuğunu pek
kimse bilmezdi. Vahşi Belen şimdi
bir kedi gibi adamın gözlerinin
derinliklerine bakıyordu. Kedisini o
derinliklerden çekemiyordu. Ve
üstelik de... gitgide dibe batıyordu.
“Çok

[1] 2 3 ... 21 >>