mı?”
“Yeter ama ya!.. Ne biçim sorular
soruyorsun? Seni ilgilendirmez.”
dedi Belen kocaman açılmış
gözlerle. İçlerinde öfke pırıltısı
olmaması Emine Hanım’ı güldürdü.
“O zaman seni öptü?”
“Evet ama...” diye otomatiğe
takılmış soruların tuzağına düştü.
Bu düz mantığın, kendi ağzından
bu kadar rahatlıkla laf alması
karşısında şok içindeydi. Gözleri bu
sefer şaşkınlıkla daha da kocaman
açılırken, yanakları kızardı. “Yani
hayır... yok! ”
“Dudaktan mı? Demek ilk
öpücüğünü aldın?” diye kıkırdadı
kadın.
“Eğer bunu birisine söylersen,
yemin ederim...” Başını çevirip
kimse duymuş mu diye bakındı.
“...Seninle bir daha ömür boyu
konuşmam. Sadece teşekkür içindi.
Sonra ben değil o öptü beni.”
Eğer kadın daha da fazlasının
olduğunu bilseydi? Göğüslerinde
hâlâ adamın sıcak avuçlarını
hissedebiliyordu. Ama Emine
Hanım bile bu kadarını hayal
edemezdi her halde?.. Adama
rahatlıkla izin vermesi, kendisi için
utanç vericiydi.
“Niye teşekkür etti?”
“Alışverişte her şeyini ben seçtim.
Şort, tişört falan işte... İnan bana,
kendisine bir çift çorap bile alamaz
o adam!” O hoş dakikaları
hatırlayınca gülümsemesine engel
olamamıştı.
“Çok alışveriş yaptınız mı?”
“Evet. Su gibi para harcadı. Ama
üstüne göre kıyafet bulmak zor.
Fark etmişsen, biraz biçimsiz bir
vücudu var. Hepsi dar geldi.”
Kadın kıkırdadı.
“Gördüm. Az önce sabahın
köründe denize gidiyordu. Dağ gibi
adam! Vücudunu gizlemek için
havlulara sarınmıştı. Saf adam... bir
yerini gizlese, başka bir yeri ben
buradayım diyor. Çok seksi değil
mi?”
Dişlerini sıkıp sustu. Cevap
vermesine ramak kalmıştı. Az daha
“Evet” diyecekti.
“Gözünü aç kızım. Sana
yakınlaşmış! Demek beğeniyor?
Her zaman böyle adamlara denk
gelmezsin. Bütün hamleleri de
erkeklerden bekleme. Zengin mi?
Zengin... Yakışıklı mı? Hem de
çok... Karizmatik mi? Tavana
kadar...”
“Ben hemen ilişki kuracak kadar
rahat bir kız mıyım?” diye sordu
kızgınlıkla. “Kolayca elde
edilebilecek, yakışıklı bir erkek
görünce

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 21 >>