menbelerinden birinde deyilir: “ İslamın başlanğıc dövründe müte zeruretden halal olmuşdur. Çünki müselmanlar müharibeler ve iqtisadi çetinlikler sebebinden aile qura bilmirdiler. Şehvetin qarşısını almaq üçün daima oruc tutmaq ise şeren qebul deyil. Ona göre de müveqqeti izdivac evveller halal idi, sonra ise qadağan olundu. Bununla bele, müte edene zinanın cezası verilmir. Çünki bu meselede şübhe var... Deyilenlerden melum olur ki, bütün sünni mezhebleri mütenin bir vaxt halal olduğunu qebul edir ve hemin hökmün zeruretden doğduğunu bildirirler.
Mütenin qadağan edildiyini bildiren revayetlerin bir hissesi bu hökmün Xeyber fethinde, diger bir hissesi ise Mekke fethinde verildiyini beyan edir. Bezi revayetler ise bu hökmün Peyğember (s) terefinden yox, Ömer terefinden verildiyini bildirir. Müte barede melumatlar ixtilaflı olduğundan Quran ayesini inkar etmek olmaz. Hem de uyğun menbeler mütenin zeruretden doğduğunu bildirdiyinden hemin zerureti istisna etmek olmaz. Eger bu hökmün Ömer terefinden verildiyini qebul etsek, müteni haram saya bilmerik. Çünki Quranın ve Peyğemberin (s) halal buyurduğunu Ömer haram ede bilmez. Hezret Eliden (e) neql olunan revayet ise mütenin haram yox, mekruh sayılmasına esas ola biler. Belece, ehli sünne revayetleri de mütenin halal olduğunu tesdiqleyir. Qeti delil olmadan halalı haram hesab etmek mümkün deyil. Sünne ehlinin esas getirdiyi revayetler bir-birine zidd olduğundan onları delil hesab etmek, Quran ayesini şübhe altına almaq olmaz.
Bundan elave, neql olunmuş revayetleri inkar eden revayetler de vardır. Onlardan birinde Hezret Eli (e) buyurur: “ Eger Ömer mütenin qarşısını almasaydı, bir qrup bedbextden savayı kimse zina etmezdi.” Diger bir

Haşiyeler:
“El-fiqh elel-mezahibil-erbee”, c. 4, seh.85
“Dürrül-Mensur”, c. 2, seh. 140

revayetde Ömer xalqa xitaben minberden deyir: “Ey camaat, men Peyğember (s) zamanında halal olmuş üç şeyi haram edirem ve hemin işleri görenleri cezalandıracağam: qadınların mütesi, hecc mütesi

<< 1 [2] 3 >>