zorlamışsan
da... Annem gerçekten çok
eğlendi.”
Mısırından bir ısırık aldı. Kocaman
muzip gözlerle ona da uzattı.
“Almaz mısın?” Adamın mısırı
kendi ısırdığı kısımdan yavaşça
ısırması, bütün yüreğini sızlattı.
Sanki dudakları mısır üzerinden
öpüşüyor gibiydi. İki gün önce hiç
bilmediği öpüşme konusu, bugün
adamın dudaklarına her bakışında
aklından geçiyordu.
Kendini toparlayıp mısırını yemeye
devam etti. Bir daha da adama
teklif etmedi. Dönüşte, en iyi
dondurmacıdan dondurma da
aldılar. Bugün kilo alacaklardı,
belliydi.
“Her akşam böyle yesek,
şişkolaşırız.”deyip gülüştüler
annesiyle.
Vakit gece yarısını geçmişti.
Arabayla dönüş yolunda genç
adam, bu sefer yanına oturan Della
ile keyifli bir konuşmaya daldı.
Arkada oturan kardeşlerin ikisinin
de uykuları yüzlerine vurmaya
başlamıştı. Yürümek onları
yormuştu. Zaten uykusuz olan
Belen, adamın ensesindeki saçları
seyrederken gözleri gitti. Başı
kaydı. Kendisine engel olmak istedi
ama olmadı.
Güzel gözleri yavaşça kapanırken,
‘Bora!’ diye geçirdi içinden. ‘Neden
hayatıma girdin ki?’ Dalarken iç
geçirdi. “Ne olur çıkma...”
Hem Della, hem de Bora dönüp
kıza baktı. Uyumadan önceki
sayıkladığı son sözlere ikisi de bir
anlam veremedi. Uykusunda
konuştuğunu anlayıp muzipçe
birbirlerine gülümsediler.
Eve vardıklarında, adamın hem
kendisini, hem de kardeşini ayrı
ayrı kucaklayıp odalarına
çıkardığını fark etmedi. Bora önce
oğlanı, sonra da kızı çıkarmıştı.
Genç kız uykusu esnasında kollarını
adama dolayıp, yüzünü boynuna
gömmüştü. Annesi kızının yatak
odasını açtı ve kollarında sanki bir
kuş tutan adamın içeriye girmesini
izledi. Kızının bir yabancının
kollarında kendini bu kadar
güvende hissetmesi, olacak iş
değildi.
BÖLÜM SONU
FMArsal - Çığlık · 4 Noyabr 2011 ·
Beyen · Tam Ölçüde Bax · Send as
Message · Paylaş · Şekli Şikayet Et
78 nefer nefer bunu beyenir.
Ebru Türkmen
Bu bölüm romanin en güzel
bölümüydü bence... çok
gülmüstüm okurken bir adama
psikopatlik

<< 1 ... 16 17 [18] 19 >>