tanıdık
geliyor mu?
“Kesinlikle hayır. Daha evvel hiç
görmedim...”
“Elbette görmedin. Ben de
görmedim. Görsem unutmazdım.
Farkındaysan kolay unutulacak bir
adam değil. Farkında olduğunu
biliyorum! Ancak...” Başını iki yana
salladı. “O gözleri başka bir yerde
daha gördüğüme yemin edebilirim.
Hem de yakın zamanda. Bana o
kadar tanıdık geliyor ki...”
“Ünlü biri...” diye mırıldandı kız.
“İnternette dünya kadar bilgi var
hakkında ...”
“Utanmaz...” dedi annesi keyifle.
“Adam hakkında araştırma mı
yaptın?”
“Evet, ama sadece göz attım. Özel
bilgilerine bakmadım... Yani
bakacaktım da biri geldi...”
Kıkırdadı elinde olmada. “Sahiden
kötüyüm. Laptop açık ve hâlâ onun
bilgileri ekranda... Magazinin
sevdiği biri... Oradan hatırlıyor
olabilirsin!”
Della başını iki yana sallayarak
kızını ayıpladı.“Evet, belki de
gazetelerde falan görmüşümdür.”
Bir süre konuşmadan kahvaltısını
yaptı. Sorgu bitmemişti anlaşılan.
“Eee? Ne kadar hoşlanıyorsun,
peki?”
Belen bakışlarını kaçırmak istedi
ama yapamadı. Annesinin duru
gözleri delici bir dikkatle
kendisininkini hapsetmişti.
Yutkundu. Yapacak bir şey yoktu.
“Çok...” dedi kısaca...
Della anlamıştı. Kızının kalbine
artık ateş düştüğünü, bu ateşin onu
kavurduğunu, çocukluğun bittiğini
biliyordu.
“Ama hoşlanmıyorum da aynı
zamanda...” diye savunmaya geçti
kız. “Onu görmesem bile varlığını
hissedebiliyorum. Beni hep tetikte
kalmaya zorluyor. Bir an
gevşesem, bir lokmada yiyecek
gibi bana bakıyor. Hareketlerinin
arkasında hep bir tehdit
hissediyorum. Israrcılığı, cüreti
beni korkutuyor. Ve... gidecek
olması...”
“Üzülüyorsun!” dedi kadın yavaşça.
“Evet. İlk kez birinin beni
üzebileceğini anladım ve... bu
hoşuma gitmiyor. Eski sakin
hayatımı özledim. Bu gece yemeği
bizimle yerse, bundan sonra bu
mutfak da boş gözükecek bana.
Varlığı her yeri kaplıyor. O gidince,
ben burada onun varlığını
hatırlayıp, nasıl yemek
yiyeceğim?”
Yalvaran, soran gözleri titremeye
başlamıştı. Della başını

<< 1 2 [3] 4 5 ... 8 >>