sırtında, belinde ve
kalçalarında geziniyordu. Kendisini
toparlaması gerektiğini biliyordu.
Karşı koyamıyordu. Bu... Bu nasıl
bir şeydi böyle! Ondan nefret
etmeliydi... Ona böyle yumuşak
olmamalıydı...
Ah Bora!... Sen neden bu kadar
kötü bir adamsın? Kalbimi
yerinden söküyorsun... ama...ama...
Kasıklarından bütün vücuduna
yayılan sızının nasıl durdurulacağını
da bilmiyordu. Bluzunun altından
girip çıplak sırtına kayan iri el, bir
bebeği okşar gibi nazikti. Elleri
üzerinde doğrulup ondan
kurtulmaya çalıştı. Fakat genç
adam buna izin vermedi. Bu
bluzunun biraz daha yukarıya
sıyrılmasını kolaylaştırmıştı sadece!
Sırtından bastırılınca, iyice yukarıya
sıyrıldığını anladı. Çünkü artık
çıplak göğüslerinde adamı
hissediyordu. Kaslarının sertliğini,
ısısını, ipeksi göğüs tüylerini...
Dudaklarını yakalayan dudakların
arasından itiraz etmek istedi.
“Hayır! Yapma!” Doğrulmaya
çalıştı yine...
Çırpınmalıydı. Fakat az önceki
öfkesi yok olmuştu. Nefesi
hızlanmıştı. Gözleri kesişti bir an...
O siyah gözler, içine işliyordu.
Ama bakışlarından biliyordu ki geri
çekilse, genç adam kendisine engel
olmayacaktı. Şimdi her şey,
neredeyse her şey kendi
kontrolüne kalmıştı. Bu haksızlıktı!
Adamın gözleri aşağıya, çıplak
kalan göğüslerine inince ürperdi.
Ve avuçları onları yumuşakça
kavrayınca... Yine de içinde bir
şey, buna sevindi. Yönlendirilmeye
ihtiyacı vardı. Ona ihtiyacı vardı...
Sekse değil... Ama onun kendisine
yaptıkları hoşuna gidiyordu! Tüm
kızgınlığına rağmen! Onu
durdurabilirdi... Bir parçası
durdurmak istiyordu. Bluzunun usta
parmaklar tarafından rahatlıkla
başından çıkarılıp atılmasını
engelleyebilirdi.
Kollarını kaldırıp uzun saçlarını
tuttuğunu ve onun bluzunu
çıkarırken belini kıvırarak adama
bilmeden yardımcı olduğunu fark
etmedi bile! Sonra onun üzerine
yeniden uzandığını... Göğüslerini
ona doğru yaklaştırdığını!..
Bilinçsizce, yaptıklarının sonucunu
düşünmeden geniş omuzlarını
tuttu. Nefes almakta

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 13 >>