keyifle
mırıldandı.
Della içini çekti. Kızındaki bu asi
tavra inanamıyordu. Tamam, her
zaman böyle deli, vahşiydi ama
genelde eve gelen misafirlere
elinden geldiğince kibar davranırdı!
Demek bu yakışıklı gence karşı
elinden ancak bu kadar geliyordu?
Ama neden? O güzel bal rengi
gözlerdeki bakış o kadar açıktı ki?
Belen neden direniyordu? Adamın
oteli alması o kadar da kötü bir
hainlik değildi ki? Üstelik iş
hayatında böyle şeyler olurdu!
“Sen onun kusuruna bakma.
Çocukluğundan beri erkek gibi
yetişti. Biraz gözü kara. Bazen beni
de korkutuyor.” Diye isteksizce
açıkladı.
Genç kız mutfakta elinden
geldiğince oyalanmıştı.
Sakinleşmeyi bekliyordu. Bora’nın
gerçekleri açıklayarak saldırı
sistemini değiştirmesi kafasını
karıştırmıştı. Sonra çaresizce
kahveleri bir tepsiye koydu. Geri
dönmek zorundaydı. Zaten
soğumaya bile başlamışlardı. Sakin
bir görüntüyle bahçeye geri
döndüğünde, Bora’nın Beren ile bir
kıyıda bir şeyler yaptığını gördü.
Merak etmesine rağmen, sadece
gözünün ucuyla bakıp, masaya
yöneldi.
Kahveleri masaya dizmeye başladı
ama hâlâ annesinden onların ne
yaptığı ile ilgili bir açıklama
gelmemişti. Sonunda dayanamadı.
“Ne yapıyorlar?” diye sordu
annesine.
“Bora, babanın zıpkın takımlarına
bakıyor.” dedi kadın. “Yarın sabah
şu kayalık burunda dalacakmış
galiba...”
Genç kızın nefesi kesildi. Elindeki
son kahve fincanı titredi. Birazı
kıyısından süzüldü. Bütün koruma
içgüdüleri aniden canlandı. Gözleri
endişeyle açıldı. Della kızını
dikkatle süzüyordu. Saf kız! İşin
içinde adam söz konusu olunca
tepkileri hemen değişiyordu.
Üstelik de o kadar rahat belli
ediyordu ki! Gülmemek için
kendisini zor tuttu.
“Anne, orasının ne kadar tehlikeli
olduğunu bilmiyor musun?” dedi
alçak sesle.
“Evet, biliyorum. Bana niye
soruyorsun ki?”
“Ona da söyle. Geçen gün de diğer
uçta daldı. Ama burası çok daha
tehlikeli!”
“Sen söyle...” dedi kadın ince bir
alayla. “Hem bize ne ki? Kocaman
adam! Hatta sana ne?”
Evet...

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 18 >>