nasıl
çıkacaktı? Ya koridorda birine
rastlarsa? Asla açıklayamazdı
durumu. Hayatının bu derece
tehlikeli hale dönüşmesinden
nefret ediyordu. Tehlikeli ve
heyecanlı! Zevkli kısmını es
geçmeyi tercih ederdi!
Aynada son bir kere kendisini
süzdü. Hazırdı. Berelenen
dudaklarından başka tehlikeli bir
işaret yoktu. Gözü adamın parfüm
şişesine takıldı. Alıp açtı, burnuna
götürdü. Çok güzel kokuyordu ama
tek başına bir anlamı yoktu. Bu
koku adamın kişiliğiyle karışınca
kışkırtıcı oluyordu. Sıkıntıyla özel
yapım parfümü yerine bıraktı.
Çıkarken yanına adamın telefonunu
da aldı. Yavaşça dışarıyı dinledi.
Hiç ses yoktu. Allah’tan en üst
katta kalıyordu adam. Normal
müşteriler bu katta kalmadıkları
gibi burada sadece birkaç süit
vardı. Kapıyı açtı. Hakikaten etraf
bomboştu. Rahatladı... Sessizce
kapıyı arkasından çekti.
Merdivenlerden koşarak indi.
Kimseye görünmek istememesine
rağmen, holde bekleyen
resepsiyoncu çocuğa
yakalanmamak mümkün değildi.
Onun önünde yavaşladı.
“Belen Hanım?..” dedi hayretle
çocuk. Ben sizi evde sanıyordum?
Ne zaman içeriye girdiniz siz?
“Uyuyorsun!” diye fırça attı kız.
“Giren çıkandan haberin yok! Az
önce buradan geçtim ya? Bugün
ben yokken bir sorun oldu mu?”
“Hayır. Yarın bir süit boşalıyor ama
yeniden kiralandı.”
“Öyle mi?” diye ilgilenmeye çalıştı
ama aklı evde, annesiyle yalnız
kalan Bora’daydı. Adamın annesine
neler diyebileceğini, cüretinin sınırı
olup olmayacağını tahmin
edemiyordu. Bir an önce gidip
annesini o deliden kurtarmalıydı.
“Boran Bey’in babası da
geliyormuş. O kalacakmış...” diye
seslendi çocuk arkasından.
“Ne?” Genç kız şok olmuştu. Aile
buraya çıkartma mı yapıyordu.
Belki de motelin bütün odalarını
kiralamak suretiyle ele geçirme
yoluna gideceklerdi! Adamlar bu
moteli almadan gerçekten rahat
etmeyeceklerdi her halde?..
“Yerimiz yok deseydin?” dedi
kızgınlıkla.
“Ama var?..” dedi çocuk hayretle.
“Bir gün de içinden geldiği gibi
davransan ya?” dedi ters

<< 1 2 [3] 4 5 ... 18 >>