şeyler kurbağa
değilse? Ama bu balık harika!”dedi
annesi. “Bence çok güzel
pişirmişsin. Değil mi Belen?”
Kızındaki garipliğin farkındaydı
ama ne olduğunu bir türlü tahmin
edemiyordu.
Belen annesine döndü.
“Biliyor musun, anne?” dedi
kinayeyle. “Boran Bey, aslında
kimmiş biliyor musun?”
Bora yanan kara gözlerini
kendisine dikince intikam alma
duygusuyla devam etti. “Aslında
motelimizi almak isteyen holdingin
sahibiymiş...” Gözlerini adama
çevirmemek için elinden geleni
yapıyordu. O gözlere baksa,
yumuşayacağını, vazgeçeceğini çok
iyi biliyordu.
Masaya sinen soğukluk bedenini
ürpertmesine rağmen acımasızca
devam etti. “Aslında bizimle olan
ilgisi tamamen bu motelin arazisi
üzerine... Biz onun için sadece,
istediği amaca giden yolda,
uyguladığı küçük taktiklerin bir
parçasıyız.”
Meydan okurcasına başını Bora’ya
çevirdi. Kardeşi dâhil herkes genç
adama bakıyordu. Bora ise kısılmış
göz kapakları arasından kendisini
süzüyordu. Dudakları ince bir çizgi
gibi olmuştu. Sonra yavaşça Della’
ya bakışlarını çevirdi adam.
“Sana az önce dediğim gibi Della.
Burayı istemediğimi defalarca
söylememe rağmen Belen nedense
inanmak istemiyor...” dedi keyifle.
Birden gülmüştü. Bembeyaz dişleri
iki kadının da gözlerini aldı.
“Bora zaten her şeyi anlattı.”dedi
Della kızına kuru bir sesle. Kızının
terbiyesizce davrandığını
düşünüyor ve anlam veremediği
için ona kızmaktan kendini
alamıyordu. Belen’in davranışları
her zaman asi ve hırçındı ama bu
nazik genç adama karşı daha
toleranslı olabilirdi.
“Her şeyi mi?” derken
yutkunmuştu Belen.
“Evet... Her şeyi!”
Genç adam yavaşça konuşmaya
girdi.
“Evet, önce de dediğim gibi,
holding olarak burayı almak, çok
hoşumuza gider. Fakat zaten şu
anda kıyı boyunca birçok yerin
sahibiyiz. Satsanız, almakta
tereddüt etmem. Fakat şart da
değil. Yeterli alana sahibiz. Bu gün
şu ilerideki kayalık yeri de
aldığımızı öğrendim. Profesyonel
dalma sporu için mükemmel bir
yer. Bizim zaten fazlasıyla

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 18 >>