Gözleri
doldu! En kısa zamanda bir
gözcüye gidip bu aptal gözyaşı
bezlerini aldırmalıydı! “Bunu
alamam...” dedi fısıltıyla.
“Elbette alırsın.” Tembelce
konuşan adam yüzüğü kıza doğru
itti.
“Hayır, asla alamam.” Belen
yalvaran bakışlarla Bora’ya baktı.
“Alamam...”
Bora nazikçe kızın sağ elini
yakaladı. Kutunun içinden çıkardığı
yüzüğü, yavaşça küçük parmağının
yanındakine taktı. Tam gelmişti.
“Ölçüyü annen verdi. Senin pek
kullanmadığın yüzüklerinden biri
ile test ettik. Sanırım tam oldu.”
Della kızının soran bakışlarını
görünce başını iki yana salladı.
“İnan ki bunu alacağını
bilmiyordum.” dedi kendisini
savunarak.
“Bora!... Lütfen... bu çok değerli!”
diye içtenlikle yalvardı kız.
Adam başını iki yana salladı.
“Hayır, mesele değeri değil.” dedi
genç adam. “Bu yüzük bir amaç
için sana hediye edildi.” Kızın
soran bakışlarına hiçbir ipucu
vermemişti.
Deniz birden oturuşunu değiştirip
hafif doğruldu koltuğunda. “Evet,
burada sıra bana geliyor” dedi
keyifle. Uzanıp yine Della’nın zarif
ellerini yakaladı. Kadına dokunmak
için hiçbir fırsatı kaçırmıyordu.
Hem de hiç!
“Della!” dedi yavaşça... “Della! İzin
verirsen eğer?.. Güzel kızın Belen’i
oğlum Bora’ya istiyorum.”
Sesi o kadar sakindi ki... Bu kadar
kolaydı! Kahve yok! Allah’ın emri
yok! Kendisini böyle
isteyeceklerini hiçbir zaman hayal
etmeyen genç kız, şaşkınca
bakıyordu.
Hem Della, hem de Belen şok
içindeydi. Donup kalmışlardı ve
konuşamıyorlardı. Belen sonra
beynindeki pusu attı! Şimdi çılgın
gibi düşünüyordu. Demek
düşündüğü doğruydu? Hissettikleri
doğruydu? O zaman bu yüzük?..
Adam yine akıllarından geçeni
okudu. Başını salladı. “Evet, bu
yüzük bir nişan yüzüğü... Öyle
kabul etmenizi çok isterim”
Belen şimdi neredeyse bayılacaktı.
Demek bu öğleden sonra
duydukları doğruydu? Oğlunun
evlenmesi için ısrar eden Deniz,
sonunda zorla da olsa oğlunu ikna
etmişti? Şimdi anlaşılıyordu! Bora
ikisinin arasında kalınca daha fazla
dayanamayıp pes etmişti. O

<< 1 ... 12 13 [14] 15 16 ... 19 >>