güzel mi
olmuş?
Hüzünlü Belen gülümsemeye
çalıştı. “Anne ya. Böyle söyleme!
Bence sen her zamanki gibi çok
güzelsin. Keşke ben senin yarın
kadar güzel olsam. Aynaya her
bakışımda bunu istiyorum. Annem
kadar güzel olmak!”
Della da üzerine mavi bir gece
elbisesi giymiş, güzel bedenini
meydana çıkarmıştı. Kısa sarı
saçları dalgalı ve çok kadınsıydı.
Gerçekten de iki kadın o gecenin
en güzel kadını olmaya namzetti.
“Geldiler mi?” diye sordu yavaşça.
“Evet. Baba oğul... Ne yakışıklılar,
bir bilsen? Bora kaplan gibi
huzursuz ama? Seni sorup duruyor.
Ben de akşamdan beri seni hiç
görmedim dedim ama...” duraladı
şaşkınca. Bir an durup düşündü.
“Sahi! Hakikaten, sen ne
yapıyordun, burada?”
“Biraz yattım. Bu ara çok
uyuyorum. Sen şimdi aşağıya in
anne. Ayakkabımı giyip
geliyorum.”
Annesi gidince dolabından, zarif
bileklerini saran, ince şeritleri olan,
kırmızı renkli nefis yazlık
ayakkabısını çıkardı. Bu gün bayağı
masraf yapmıştı. Giyip kendisini
aynada inceledi. Tamam, inebilirdi
aşağıya. Topuklu ayakkabısı
yüzünden boyu beş santim daha
uzamıştı. Şimdi bir erkek kadar
uzundu! İyi ki Bora da uzun bir
erkekti.
Merdivenlerin başında belirdiğinde,
Della ve Deniz koltukta nazik ama
mesafeli bir şekilde muhabbet
ediyorlardı. Bora ise elindeki boş
kahve fincanını, üzerine koymak
için masaya doğru yürüyordu. Ona
aldırmamaya çalışarak birkaç
basamak indi.
“Kahve mi içiyorsunuz aç
karnına?” dedi doğal olmaya
çalışan bir sesle. Tam o anda adam
başını kaldırdı ve delici siyah
gözleri ruhunun içine kadar işledi.
‘Ah Bora, aşkım!..’ diye iç geçirdi.
Siyah kumaş pantolonu ve siyah
gömleği ile o kadar erkeksiydi ki.
Geniş omuzları gösterişli bir
şekilde meydana çıkmıştı. Bu
gömleği birlikte aldıklarını hatırladı
ve adamın yakışıklılığında katkısı
olduğu için mutlu oldu.
Bora ise kıza bakarken nefesini
tutmuştu. Elindeki fincanı biraz
sertçe masaya bıraktı ve fincan
masaya devrildi. Ama adam beyaz
örtüyü kirlettiği için özür

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 19 >>