hissetmedin mi?”
“Ben istemediğim bir şeyi asla
yapmam, Belen!”
“Ama bugün havuz başında,
benimle istemeden yattığını
söyledin. Aptal bir sarışın
yüzünden hayatının mahvolduğunu
söyledin.”
Bora buz kesti. Ne diyeceğini
bilemedi. Kızın duyduğu kısımların
neler olduğunu hatırlamaya çalıştı.
Babasına kızgınlıkla duygularını
ifade ederken, aslında Belen’in
hayatına giren en güzel şey
olduğunu anlatmaya çalışmıştı.
Belen’in güzel bal rengi gözleri,
biraz donuk, biraz da üzüntülüydü.
Başını çevirmiş, adamın sertleşen
profiline bakıyordu.
“Duydun mu?” diye mırıldandı
adam onun güzelliğini içine
çekerek.
“Evet! Benimle ilgili olan kısmı çok
açıktı!”
“Duyduğunun hepsi doğru değildi!”
dedi sıkıntıyla Bora. Bir şeyler yine
ters gitmeye başlamıştı ve tam her
şey kontrol altında derken, Belen
yeniden avucundan kayıyordu.
“Hangisi?” diye acıyla gülümsedi
genç kız. “Ben senden asla
evlenmemizi istemedim. Seni
zorlamak asla aklımda yoktu. Beni
diğer kadınlara benzetmen hiç
doğru değildi. Ben senin
kollarındayken, gerçekten bendim,
rol yapmadım. Ama merak etme,
benimle evlenmek zorunda
kalmayacaksın. Bebek... olma
ihtimali çok düşük ama... olsa bile
seni zorlamam. Ayrıca aldırmam
da. Bugün bütün gün bunu
düşündüm. Ben çocuğuma kendim
bakarım.”
İçinden ‘Hele ki senin çocuğunsa
hiç aldırmam!’ diye tüm kalbiyle
tekrar etti. Gözünün önünde, minik
kara bir oğlan çocuğu belirmişti.
Bora “Saçmalıyorsun!” dedi sertçe.
“Hayır, saçmalamıyorum. Beni
kürtaja zorlayamazsın.”
Ah, Belen, niye her şeyi ters
anlıyordu? İçinde bulunduğu ruh
haliyle adamın dediklerini doğru
kavrayamıyordu. Oysaki adam,
ondan doğacak her bebeği
dünyanın en mutlu adamı olarak
kabul ederdi.
“Saçmalıyorsun! Saçmalıyorsun
çünkü kürtaj olmanı ben de
istemem.” derken sesini
yumuşatmaya çalışıyordu.
“O zaman ne olacak?” dedi kız acı
bir sesle. “Evlenmek zorunda mı
kalacaksın? Zoraki bir evliliği
istemediğini biliyorum. Senin
metresin olup, gayrimeşru

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 19 >>