delice
davranmadı. O kadar hayat doluydu
ki, Belen de onun için mutlu oldu.
Yanaklarını öpüp geri çekilen
annesinin parlak gözlerine baktı.
“Anne? İyi misin?”
“Ah... hayatım... İyiyim tabii!
Neden iyi olmayayım?”
Kemal biraz huzursuz olmuştu. İki
kadın da onun izin isteyerek ayağa
kalktığını ve dışarıya çıktığını fark
etmediler. Sadece birbirlerinin
gözlerine bakıyorlardı. Belen
neşeyle kıkırdadı.
“Anne! Çok tatlı gözüküyorsun?
Ne oldu sana böyle?”
“Söylemem...” Neredeyse bir şarkı
mırıldanarak gidip Kemal’den
boşalan yere oturdu. Sonra
heyecanla dikeldi. “Hayır
söylerim... Daha fazla
dayanamayacağım... Sor! Hadi bir
daha sor!”
Belen yeniden güldü. Annesine
inanamıyordu. Kollarını bilmiş bir
tavırla göğsünde kavuşturdu.
“Ben biliyorum galiba?”
“Ukalalık etme çocuk! Sor hadi...
Ama cevabı hoşuna gitmeyebilir?”
“Anne! Canım annem benim... Seni
böyle mutlu edecekse her cevap
hoşuma gider benim! Yeter ki
gözlerin yine böyle eskisi gibi
parlasın! Yeter ki yine böyle
karşımda mutlu ol!”
“Evet... Öyleyim... Ah, kızım...
Öyle mutluyum ki! Olanlara bir
türlü inanamıyorum.”
Belen onun karşısına geçip oturdu.
Sevgi dolu bir şekilde elini tuttu.
Yumuşakça sıktı. “Peki...
Soruyorum şimdi. Hadi söyle
bana? Neden bu kadar mutlusun?
Neden birden bire böyle genç kız
gibi olmuşsun?”
“Belen... Belen ben...”
“Evet...”
“Ben... Ben yine âşık oldum...”
“Ne? Hepsi bu mu?” diye alay etti
Belen. Gerçekten de hiç
şaşırmamıştı. Bu Karadağ
erkeklerinden korkulurdu.
“Değil tabii! Buna şaşırmanı
beklerdim ama neyse... Başka bir
şey daha var.”
“Neymiş?”
“Deniz... O... aylardır bunu
planlıyormuş...”
“Neyi?”
Della derin bir nefes aldı. Ama
gözleri hâlâ parlıyordu.“Evl
enmeyi... Bu sabah... Deniz beni
evlenmeye ikna etti!”
BÖLÜM SONU
FMArsal - Çığlık · 13 Noyabr 2011
·
Beyen · Tam Ölçüde Bax · Send as
Message · Paylaş · Şekli Şikayet Et
70 nefer nefer bunu beyenir.
Bir açıqlama yaz...
Rey Bildir
Ya da şekil qoş

<< 1 ... 3 4 [5]