14. BÖLÜM
“Ne?”
Belen hayretle kaşlarını kaldırdı.
Sonra öfkeli bir şekilde başını iki
yana salladı hırsla! Sarı saçları
savrulmuştu. Della kızının öfkeli
yüzüne baktı hayretle.
“Belen?”
“Asla olmaz!”
“Kızım... Neden?”
“Anne olmaz dedim!” Sinirle
dişlerini sıktı. Güzel bal rengi
gözleri yanıyordu. “Bu yaşta! Hem
de bu halde? Utanmıyor
musunuz?”
Della iç çekti. Sonra yine neşeyle
güldü. “Utanmamız lazım
gerçekten ama değil mi? Başta ben
de zaten utandım. Ama o Deniz ne
ikna edici bir adam bilemezsin.
Bana istediği her şeyi yaptırıyor.
Ona karşı koyamıyorum!”
“Bana anlatma anne! Aynı modelin
daha yenisi bende var.” Elini
karnına götürdü. Suyun içinde
olmaları, karnındaki bebeği
hissetmesine engel değildi. “Üstelik
daha da yenisi geliyor!”
İkisi de havuzun içindeydiler.
İstanbul’daki ev, gerçekten de çok
büyüktü. Isıtmalı havuzda hiç
üşümeden yüzerken, geniş cam
pencereden dışarıda yağan kar
rahatlıkla izlenebiliyordu.
Evlendiklerinden beri her gün
havuzda yüzmeyi alışkanlık yapan
Belen, bu evi çok seviyordu. Her
yönden kullanışlı ve sıcacıktı.
Della kızına göz kırptı. “Hadi ama...
Dikkatli olacağım söz!”
“Neymiş dikkatli olacağın konu?”
Soruyu soran, keyifle sırıtan Deniz
Karadağ’dı. İkisi birden başlarını
çevirip havuza yaklaşan iki erkeğe
baktılar. Bu erkeklerin ikisi de
birbirinden yakışıklıydı. Belen yine
de kocasını favori gösterirdi.
Annesi de elbette kendi kocasını!
Erkekler havuza yanaşınca, öfkeli
Belen elini kocasına uzattı. Karnı
büyüdüğünden beri havuzdan
çıkmak biraz zorlaşmaya
başlamıştı. Doğuma sadece birkaç
ay kalmıştı. Yakında fok balığı gibi
karnı üstünde havuzdan çıkmak
zorunda kalacaktı.
“Babanızın planından haberin var
mı Boran Bey!” dedi Belen öfkeli
bir kaş çatmayla. Yan gözle de
karısına havuzdan çıkması için el
uzatan kır saçlı adama bakıyordu.
Kocası cevap vermeyince de,
tehditkâr bir tavırla onun siyah
gözlerine baktı. “Var tabii değil
mi?”
“Var... Ne olmuş ki? Çok hoş

[1] 2 3 ... 6 >>