sevgi dolu bir öpüştü.
Evlendiklerinden beri onun
sevgisini hep yüreğinde hissetmişti.
Ve kendisi de aynı açık yüreklilikle
kendi kalbindeki sevgiyi ona
vermişti. Kocası yanına geldiğinde
hâlâ ürperiyordu. Onu hâlâ deli gibi
çekici buluyordu. Zaman içinde
aşklarının arttığına yemin
edebilirdi. Her gün sanki daha da
artıyordu. Kocasının kendisine olan
düşkünlüğü asla inkâr edilemezdi.
Bora nerdeyse taparcasına
seviyordu güzel karısını. Belen ise
onsuz geçen bir dakikasına bile
acıyordu.
Dudaklarını geri çeken adam
gülümsedi. “Sana iyi bir haberim
var...”
“Neymiş?” Hâlâ az önceki güzel
öpücüğün etkisinde olarak baygın
bir şekilde sormuştu.
“Planlar tamam... Yakında sizin
motelin çevresine ek binalar
yapılmaya başlanacak. O bölgenin
en büyük turizm merkezi seneye
hazır olur...”
“Güzel!”
“Kemal beni aradı. Motelin
restorasyon işi de bitmiş. Yeni
müdür olarak yerinden çok
memnun!”
“Sevindim. Maaşını artırdığın için
zaten çok mutluydu. Emine Hanım
da yardımcı müdüre oldu diye
havalarda geziyordu. Doğuma illa
geleceğim diye tutturdu. Çenesiyle
başıma dert olmasa bari... Tabii
ben yine de sesimi çıkarmadım. Ne
de olsa seni sevdiğimi önce o
anladı!”
“Öyle mi?”
“Evet... O çok zeki... Sana daha ilk
dakikadan itibaren bayıldığımı
anlamıştı. Ben kabul etmiyordum
ama gerçekten de öyleydi. Seni
görünce tüylerim diken diken
oluyordu.” Bir öpücük kondurdu
sevgiyle. “Yine öyle! Beni
mahvediyorsun?”
“Ben mi sen mi?” diye alay etti
adam. “Altta bir fazlalık
hissetmiyor musun?”
Belen gülerek elini aşağıya attı.
Adamın pantolonu üzerinden
aradığı sertliği buldu. Elini üzerinde
gezdirirken dudaklarını yeniden
uzattı. “Bana hiç söylemedin?”
dedi bir süre sonra. Nefes almak
için başını geriye çekmişti. Sevgi
dolu gözleri şimdi açık bir merakla
bakıyordu.
“Söylemedim mi? Neyi?”
“Sen bana âşık olduğunu ilk ne
zaman anladın?”
Bora onu iyice sardı. Gözleri biraz
utançla parlıyordu. “Seni ilk kez...
büromda sevdim...”
“Ne?”

<< 1 2 3 [4] 5 6 >>