Bezen avtobusda bir mahnı eşidersen...
Başını şüşesine
söykeyer... Uzaqlara aparar xeyalların seni...
Uzaq xatireler, Uzaq yollar, Senden uzaqda
olan insanları
xatırlayrsan.... Hemin anın bitmesini heç istemersen...
Ama mahnı biter, Ve sen artıq düşmelisen
avtobusdan...
Eve gelersen, Hemin mahnını axtararsan
heyecanla...
Hemin hissleri yaşamaq keçer ağlından... Düşünmek
isteyersen, Bütün heyatını yeniden...
Ama ne olur olsun yaşaya bilmersen hemin
hissleri...
Bax Sevgide eledi... Ne olur olsun geriye
qayıtmaz, evez etmek istediklerin... Heç kim anlamaz Seni...
Belkede çox
üstün olar yenisi, "Köhnesinden" ama, Sen
Onda bir
sehv axtararsan mütleq, Üreyinde olana haqq
vermek üçün.... Kiçik bir üreyin her terefini dolmuş hiss
edersen...
Ama eslinde Senin sevgine layiq olan biri,
Elinden
yapışmalı, gözlerine baxmalı idi...
Yalnızsan Sen! Neçe ürekde olsanda, Senin üreyin çoxdan
başqasının
oyuncağı olub artıq..!
Unutmağı bacara bilmirsen he?
İndi harda olduğunu, Ne etdiyini bilmek
isteyirsen... Üzü, gülüşü, Susmağı bir saniye ağlından çıxmır...
İçdiyiniz çay bele ağlınıza gelir, Getdiyiniz
yerler,
Dalaşdığınız mövzular...
Alınmır bilirem, Ona benzeyir kimininse
gözleri... Kimininse elleri...
Bir soyuğun ortasında gezen, evsiz bir insan
kimi hiss
edirsen özünü... Soyuqlar getmir Senden,
donur bütün
xeyalların... Bezen teklikde suallar soruşursan özünden...
Göresen heyatında biri varmı? Göresen kimise
öpübmü
dodaqlarından? Birini qucaqladımı?
Ve sonra.... Ve sonra en acılı Sual geler
ağlına..."Göresen unudubmu Meni?"
Bilirem bu sizin hisslerinizdi.... Bilirem
alınmır...
Unutmaq olmur heçneyi....
Çünki, Sen Sadece Sevirsen, Ve Seveceksen!
Heç vaxt getmeyeceksen Xeyallarından..