şeherinden Tehrana ve daha
sonra Türkiyeye sürgüne gönderildiyi
günlerde soruşmuşdu. Seyid Eli Xameneyi ve
diger mübarize yoldaşları o dövrde
Meşhedde idiler. İmamın (r.a) hebs
olunmasına qarşı reaksiyalarını ortaya
qoymağa hazırlaşırdılar. Mehz bu dövrde
mene hebs olunacağı teqdirde ne
düşündüyümü soruşmuşdu. Men o günlerden
etibaren özümü erimin mübarizesinde öne
çıxa bilecek hadiseler qarşısında fikri ve
imani olaraq hazırlayırdım. O dövrden sonra
cenab Xameneyinin mehbes heyatı başladı:
zindana düşdü, sürgüne gönderildi ve ya gizli
mübarize etmesi lazım olduğu dönemlerde
bütün çetinliklere rahataca dözdüm ve sebir
ede bildim. Uşaqlar dünyaya geldikden sonra
heyat daha da çetinleşirdi, amma ilahi
yardımlar sayesinde esla ümidsizliye
düşmürdüm”.
İmam Xameneyinin mübarizesinde ona nece
yardım etdiyini söyleyir: “Hörmetli
Xameneyinin mübarize heyatında menim en
böyük funkisyam ev mühitini dinc ve
meneviyyatlı tutmaq idi. Belece o, işlerini ve
mübarizesini rahat bir şekilde, qelb aramlığı
ile davam etdirirdi. Men elimden geldiyi
qeder yoldaşımı evin problemlerinden ve
uşaqların problemlerinden uzaq tutmağa
çalışırdım. Bezen zindana ziyaretine gedende
heyatımızdakı çetinliklerden ona heç behs
etmezdim, evin veziyyeti, uşaqların veziyyeti,
problem ve çetinliklerle elaqedar suallarına
hemişe müsbet istiqametde cavab verirdim,
menfilikleri söylemezdim. Meselen, zindana
getdiyimde ve ya sürgünde olduğu dövrde
mektublaşdığımızda uşaqların xesteliyinden
bele söz etmezdim.
Elbette ailevi vezifemizden başqa men özüm
de inqlabi elanlar paylamaqda, gizli mesajları
ötürmekde ve gizli senedleri saxlamaqda
üzerime düşen vezifeni yerine yetirirdim.
Hörmetli Xameneyi ve mübarizlerinin
etdiklerinin yanında menim etdiyim heç bir
şey idi.
Şahlıq rejimine qarşı mübarizenin son
illerinde Hörmetli Xameneyi İmam
Xomeyninin (r.a) Parisden gönderdiyi yazılı
ve şifahi mesajları alır ve men onları
çoxaldıb Meşhed ve etrafındakı

<< 1 [2] 3 4 >>