-- Sizi iceri sala bilmerem, cixin burdan – xestexana polisi Xeyyamin qolunnan tutub qapiya teref cekmek istedi.
-- Bas hekim doktor Rehmanovu cagirin mene. Tez.! Ele indi..! – doktor sert danisirdi.
Polis duruxdu ve Xeyyamin qolunu buraxdi. 5- 10 san hecne demeden doktora baxdi.
-- Demirem Rehmanovu cagir? – doktor sesini yukseltdi.
-- He, bu deq., bu deq. - polis ozunu itirmisdi. Bele bir adam Rehmanovu hardan taniyir deye dusundu.
Xeyyamin polislerden zehlesi gedirdi. Cunki gozunun qabaginda o qeder adami doymusduler ki. O qeder adamin coreyi ile oynamisdilar ki, saysan saya gelmezdi. Coxlari da metrolarin basinda dayanan ve axsam evine birce dene corek aparmaq umidile dayanan saticilar idi. Bunlari sefil olan vaxtinda da gormusdu. Ama onda milletine qarsi o qeder nifret variydi ki, heckime yazigi gelmirdi. Tamam basqa insan olmusdu. Belke de yavas yavas sehv elediyini anlamaga baslamisdi.
Butun bunlari dehlizde irelileyen polisin arxasinca baxa baxa bes saniyede xatirladi ve uzunu Qedir kisiye cevirdi. Doktor Qedir kisinin onu ilk defe gorduyu vaxtdan buyana birinci defe idi ki aglamadan sakitce ona baxdiginin ferqine vardi..
Umid dolu baxislar idi onlar...
-- Xeyyam...Sensen bu? – bas hekim teccub icinde xeyyamin sag terefinden seslendi.
Xeyyam basini ona cevirende evvelce baxisdilar ve bir nece saniye duruxduqdan sonra qucaqlasdilar. Bu, Xeyyamin en yaxin dostu Azer Rehmanov idi.. Polis ise gozlerine inana bilmirdi..
Ele bu an Azer elini atib Xeyyamin gozlerini iki barmagi arasinda acaraq baxmaq istedi :
-- Xeyyamm..! gozderin...
Xeyyam doktorun sozunu kesdi :
-- Bilirem. Indi mozvu o deyil. Danisa bileceyimiz yere gedek.
Xeyyamin gozlerini agi sapsari saralmisdi. . .

=====

-- Sennen temiz umidi kesmisdim. Hardaydin? Niye daha evvel gelmirdin? – Azer heyecanli sekilde ve biraz da Xeyyami qinayar terzde danisirdi.
-- Azer, indi bularin vaxti deyil. Emeliyyatimiz var. Ozde tecili. Eger alinsa ya saba ya da biri gun mutleq

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 18 >>