ya
her hansı diger yaradılışın
menasını ve ya meqsedini
sorğulaması ümumilikde,
obyektiv baxımdan hemişe
absurd görünüb mene. Bununla
yanaşı, her kesin seylerini ve
mühakimelerini yönlendiren
müeyyen idealları var. Bu menada
men heç vaxt rahatlıq ve
xoşbextliye netice olaraq
yanaşmamışam – bele bir exlaqi
zemin daha çox donuz sürüsüne
yaraşır. Yolumu işıqlandıran ve
mene zaman-zaman heyatı
sevincle qarşılamaq cesareti
veren ideallar Heqiqet, Merhemet
ve Gözellik olmuşdur.
Eyni düşünceni paylaşdığım
insanlarla hemrey olduğumu hiss
etmesem, incesenetde ve elmi
araşdırmalarda elçatmaz olan
meqsede doğru getmesem, heyat
mene bomboş görünerdi. İnsani
seylerin besit meqsedleri – mal-
mülk eldeetme, yalançı uğur
qazanma, debdebeli yaşama –
hemişe meni diksindirib.
Menim güclü sosial edalet ve
sosial mesuliyyet hissim hemişe
diger insanlar ve cemiyyetlerle
birbaşa temasa olan ehtiyacım ile
qeribe şekilde ziddiyyet teşkil
edib. Men yalnız insanam – heç
vaxt sözün esl menasında
ölkeme, evime, dostlarıma ve
hetta en yaxın aile üzvlerime
ürekden bağlı olmamışam;
hemişe bütün bu bağlara qarşı
soyuqluq ve iller keçdikce artan
yalnız qalmaq ehtiyacı hiss
etmişem. İnsan diger insanlarla
qarşılıqlı anlaşma ve reğbet
hissinin limitlerinin olduğunu
teessüflenmedenderk edir.
Şübhesiz ki, bu zaman o, öz
sadelövhlüyü ve laqeydliyinden
nelerise itirir; diger terefden ise
başqalarının fikirlerinden,
mühakimelerinden ve
verdişlerinden asılı olmur ve öz
daxili balansını bele etibarsız
temele esaslanmaqdan çekindirir.
Menim siyasi idealım
demokratiyadır.Her kes bir ferd
olaraq hörmetle qarşılanmalı,
lakin heç kim bütleşdirilmeme
lidir.
Taleyin ironiyasıdır ki, menim
özüm insanlar terefinden hedsiz
heyranlıq ve hörmetle
qarşılanıram. Bu ne menim
günahımdır, ne de buna layiqem.
Bunun sebebi yeqin ki, insanların
cılız gücüm ve sonsuz mübarizem
neticesinde elde etdiyim bir neçe
ideyanı başa düşmek arzusudur.
Men tamamile eminem

<< 1 [2] 3 4 >>