yashamishdi. Bu ise
onu incidirdi, ozunu lekelenmish
hiss edirdi…
Xedice yene seher erkenden
ayilib,heyet bacani seliqeye saldi.
Toyuqlari heyete buraxib den
sepmeye bashladi. Dodaq ucu da
zumzume edirdi. Az qalmishdi, 15
gun sonra shehere gedecekdi,
oxuyacaq, ozune ve bu kende gun
aglayacaqdi. Her kesi ayildib Seyid
beyin caynagindan xilas etmek
ucun calishacaqdi… bunlar
xedicenin xeyallari deyildi, bunlar
onun meqsedleri idi….
Duhsundukce bele uzunde
tebessum yaranir, agzi qulaqlarina
kimi catirdi. Ele bil indi hiss
etmishdi, kimse ona baxirdi,
bashini qaldirdiqda ona baxan
Sahibi gordu. Qashinin birini
qaldirib teeccuble ona baxdi,
evlerine dogru cevrildi, hec kim
yox idi. Elinde ki, denle dolu qabla
sahibe yaxinlashib dedi:
-salam, nese lazim idi?
Sahib xedicenin ona unvanlamish
sualina ureyinde “sen” deyib:
-xeyr sadece burdan kecirdim,
musiqi eshitdim, bura boylandim.
Cox gozel sesiniz var
Xedice bir qeder utanib :
-cox sag olun, amma getseniz
yaxshi olar, sizi burda
gormesinler… ayib olar…
Xedicenin medeni shekilde onu
“qovmasina” pis olsada eslinde
haqqda verirdi, bura kend yeri idi,
burda her sheyi soz edirdiler….
Sahib suyu suzule-suzule evlerine
qayitdi, xediceden bir deqiqe ayri
qalmaq istemirdi. Hisslerinden
emin idi, butun gece
dushunmushdu, o sevirdi
Xedicesini…Buna gore de anasi ile
danishib, Xediceni istemeye
gonderecekdi valideynlerini. Yeyin
addimlarla eve telesib iceri kecdi.
Ev ehalisi qalxmish, yemek
yeyirdiler. Ozunu sufreye catdirib
genish tebessumle masa bashina
eyleshdi. Her kes ondaki bu sevinci
hiss etsede yemek zamani hec kim
bir kelmede danishmadi. Sahib o
yemeyi nece yedi, hec ozude
bilmedi, yemek biten kimi ozunu
anasini otagina salib:
Ana, seninle danishmaq isteyirem-
dedi
Gulshen xanim cox agilli qadin idi,
oglunun bu hallarindan
shubelenmishdi
-gel otur danishaq oglum, ne olub
sene bu iki gunde bir tehersen
-ana senden bir qiz haqqindan
sorushacam.
Gulshen xanim

<< 1 2 [3] 4 5 ... 13 >>