sohbet etdiyini
gordukde ise esebleshirdi. Leylaya
qonshu kendden elci cixmishdi…
bashqa vaxt olsaydi butun kendi
ayaqyalin oynayardi, amma indi bu
onu sevindirmir, eksine kedere
bogmushdu. Atasinin onu
vereceyine emin idi… Xedice ise
pal-paltarlarini hazirlamishdi,
Bakiya gedecekdi sabah atasi ile.
Cox sevincli idi. Selminaz ise bu
muddet erzinde Xediceye zulm
etmishdi. Her gun qizi ishledirdi ki,
sen bir il olmayacaqsan hec olmasa
bu 10 gun icinde evde ish gor…
seyidgilde ise veziyyet pis idi.
Gulshen, Sahib ve Anar bir olub
seyidi razi salmaq isteselerde
nafile… seyid Xediceni almaga razi
deyildi. Sahib bu veziyyetden bezib
yeniden Moskvaya qayitmaq
haqqinda qerar vermishdi…. Tebii
ki, anar da onunla birlikde ama
ureyi burda qalacaqdi, ne qeder
Leyladan uzaq da qalmaq istesde
bu mumkun deyildi… sabahdan
gedecekdi Moskvaya getmeden
evvel Leyla ile danishmaq isteyirdi.
Ureyindekileri ona bildirib, onunla
danishmaq istediyini deyecekdi.
Anar Leylani sevdiyini boynuna
almasa da “men sadece onunla
danishacam”deyib ozune teskinlik
verirdi. Odur ki, Leylani gormek
ucun yeniden dagliga qalxdi.
Amma yolda shefeqle rastlashdi.
Shefeq onu goren kimi gulumseyib
yanina geldi.
-necesen anar?
-yaxshiyam, hara bele ? yene
bezenib gedirsen?-deye qizi
bashdan ayaga suzdu.
-gedirem leylagile. Kecen gun bizi
gormushdu ha, o,qiz onlara.
Komeye gedirem
-ne olub ki?
-sabah ona hem elci, hemde nishan
gelir…
Anarin beyaqdan uzunde yaranan
tebessumun eseble evez oludu.
-dogrudan?
-he.
-nishanidi sabah?
-hee-shefeq anarin suallarindan
xosh-hal olmamishdi. Odur ki:
-ele sevinir ki, ere gedecek deye,
ozunu oldururdu erden otru, axir
ki, alan tapildi-deyib kinaye ile
gulumsedi. Beyaqdan icinde yigilib
qalan esebini serbest buraxan Anar
Shefeqin gozlerinin icine baxaraq:
-yene yaxshi ki, o qizi alan var,
senin kimi agilsizi ise hec kim
almaz-deyib yanindan otub kecdi.
Ureyinde usyan edirdi, niye Leyla
onu gozlemedi deye.

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 13 >>