gozleri dolurdu.
Hele Anarin onu opmesi,ona
toxunmasi. Butun bunlar sozlerle
ifade oluna bilmeyecek hissler idi.
Leyla daga catib asta-asta Anarin
onu qucaqladigi qayaya dogru
yaxinlashdi. Yaxinlashdiqca bir
qaralti gordu, bir az daha
yaxinlashdiqda ise bunun Anar
oldugunu gorub duruxdu. Bilmirdi
o an sevinsin, ya kederlensin.
Deyishmeyen bir shey var idi ki,
evvelce damla-damla axan goz
yashlari indi sele donmushdu.
Geriye getmek istedikde ayagi
dasha ilishib yere yixildi. Anar
bashini qaldirib Leylani qarshisinda
gorub teeccublendi. Leyla ise yere
uzanmish utanc veziyyetinde Anara
baxirdi. anar ayaga qalxib Leylaya
yaxin geldi. Teeccubu o qeder idi
ki, ashagi eyilib qizi qaldirmag
aglina bele gelmirdi. Sevincinden
agzi qulaglarina dogru getseede
leylanin sifetinden zehrimar
yagirdi.
-ne gulursen belke nezaket
xatirine meni qaldirasan?
Anar ozune gelib:
-bagishla, seni burda goreceyim
aglima gelmirdi-ashagi eyilib qizi
qaldirsada ozune yaxinlashdirib
gozlerine baxdi. Leyla ne qeder
Anari ozunden uzaqlashdirmaq
istesede Anar onu butunlukle
sarmalamsihdi:
-burax meni, qaldirdin sag ol, day
sarmashiq kimi dolanma mene!
Anara ise sanki tesir etmirdi bu
sozler, qizi gorduyune o qeder
sevinmishdi ki, sanki buraxsaydi
Leyla qush tek onun ellerinden
ucacaqdi. Qizi sinesine sixib berk-
berk qucaqladi. Leyla ise her
vechle onu ozunden
kenarlashdirmaga calishsada bu
faydasiz idi. Anar ise ureyinde
saxladigi hisslerini artiq Leylaya
bildirmek isteyirdi, belke bir umi,
belke bir caresi var idi… odur ki,
qizin qulagina dogru eyilib
picildadi:
-bilmirem nece alindi, amma
senden ayri qala bilmirem, maqnit
kimi meni ozune cekirsen. Her gun
seni izleyirdim. Kimlese
danishdigini gorende ise,
esebimden hemin adami oldurmek
isteyirdim. Herden isteyirdim senin
ayaqlarini da sindirim ki, ora-bura
qacmiyasan…)
Leyla Anarin bu etiraflarina shok
icinde sesini ciarxmadan dinleyirdi.
Heyecandan olmali ki, qizcigaz
nefesini bele

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 13 >>