yaxshilashmishdi, ayaqlarini
qucaqlayib carpayinin bir ucunda
oturmushdu. Leyla ise stulda
oturaraq ona baxirdi.
-nese isteyirsen? Acmisan?
Yemek getirsinler sene?
Xedice bashi ile “yox” bildirib
gozlerini yumub derinden bir ah
cekti.
-Leyla?
-haycan, Leyla qurban olar sene
Xedice leylanin sozune agiz ucu
gulumseyib dedi:
-bilirsen ne yadima dushdu? Senin
qoshulub qacmagin, bir de mene
mektub qoymagin. Nece bildin ki,
evdekiler mene getirecek mektubu
hele de teeccublenirem
-ay qiz onu bilmemeye ne var?
bizimkiler oxumaq-yazmaq bilmir,
mende sene yazdimda-bir qeder
susub-bilirsen yaxshiki o vaxt
Anara qacmisham, yoxsa yeqinki
indi yashamirdim.
-sabah yox o biri gun Sahib
emeliyyat olacaq
-donor tapilib?
Xedice bashi ile testiqledi.
-ne yaxshi shad xeber olasan seni-
leyla Xediceni qucaqlayib tebrik
edirdi, donorun kim oldugunu
bilmeden. Eger bilseydiki donor
ele Xedicenin ozudur, yeqinki onu
danlayar, bu ishe el atardi….
***
Seher kimi shirin –shirin yatan
Xedice qefil heyetde Ferhadin
(Leylanin atasinin)sesini eshidib
yuxudan ayildi. Ilk evvel key-key
o ve bacisi bir-birinin uzune
baxsada Ferhadin “Cagirin xediceni
bura” –deye bagirmasina yorgani
bashindan atib heyete yuyurdu.
-salam, ferhad dayi, nese olub? –
bir qeder qorxaraq sorushdu.
-ne olub ay Ferhad ? seher tezden
bele qishqir-bagirla gelifsen.
-eyyub qiz qacib, yoxdu evde,
otaqda bunu tapmishiq.
Getirmishem ki, hem Xedice onun
harda oldugunu mene desin,
hemde bu zibil kagizda neler yazib
oxusun.
-Ay qardash bir sakit ol, bele
heyetin ortasinda dayanma bir kec
iceri gorum neolub axi. Hec ne
basha dushe bilmirem.
Ferhad sanki agzinda zencir
ceyneyerek iceri kecib burdada
shuven qoparmaga bashladi
-ayaxlarini sindirajam o
yetimcenin, evden qacirmish,
eshyalarini da yigib aparib
ozuynen, elime kec Leyla etini
itlere atajam senin. Ele Sumuyunu
de.
Hele de bir shey basha dushmeyen
aile teeccuble Ferhadin asib-
kesmeyine qulag asirdilar. Axir

<< 1 2 [3] 4 5 ... 9 >>