el-aleme
biyavir elemez”
-Ferhad, qacib gedib oxumaq
isteyirdi. Sende qoymamishdin,
ushagin isteyi ureyinde qalib deye
qacib. Allah komeyi olsun, isteyine
catdirsin. Sehvi onda gorme, sehv
sendedir, belke ushagin oxumasina
icaze verseydin..
-ne deyirsen axi sen? Yeni men
pis atayam?! Men gece-gunduz
eshshek kimi calishib aileme
baxirdim., menim kimi insanin qizi
niye bele etsin axi… hem,bu
kentde kim ushaq oxudub ki,
mende yenilik edim? Kohne
hamama yeni tas getire bilmerem.
Kend camaati mene ne deyer… qiz
nedi oxumaq nedir?
Eyyubun boyun damarlari gerildi. O
bu fikirle razi deyildi. Belke de
kendde yegane o ve qizi idiki,
Seyidin zlmlerini gorurdu. Her il
mehsulun yaridan coxunu Seyide
verselerde bu borc azalmaq vezine
ilbe il artirdi. Ehali bisavad
oldugundan hesab ishlerini
bilmirdiler. Bes seyidin vicdanina
ne olmushdu? Ya olmushdu, ya da
susmushdu….
-men yenilik edecem, qizimi
oxudacam. O bu kende komek
edecek, bu bicarelere komek
edecek
Ferhad bashini qaldirib Eyyuba
kinaye ile baxdi. Hec ne demeden
ayaga qalxib qapiya yaxinlashdi.
Elini desteye acib bir nece saniye
dayandi, sonra arxaya baxmadan:
-menim Leyla adindan qizim
yoxdu, o oldu artiq menim ucun, -
bir qeder susub davam eledi,- hem
peshman olan sen olacaqsan –deyib
evden cixdi. Eyyub hec ne
demesede renginin
deyishmesinden bilinirdiki esebini
gucle bogur. Yeniden dosheyin
ustunde oturub dushunmeye
bashladi”goresen sehv
edirem?”,”kentde hec kim qiz
oxutmayib, mende oxutmasam, ne
olacaq ki?”
Xedice ferhadin sozlerini
eshitmishdi. Anasi ise iceride
oturub leylani ag yuyub qara
serirdi. Sondaki cumleye ise
Xedice fikrinden yayinib anasina
baxdi:
-atan da sehv eliyir, evimin
kishisidi deye sesimi cixara
bilmirem, amma neyniriy ki, seni
oxudub, guya oxuyandan sonra
elimize ne kecejey? Eyyufa
deyejem oxutmasin seni. Az bura
bax, sende leyla kimi qacsan gelib
o bakinin kucelerinde suruyerem
seni. Eshitdin ?! hele dunenden bu
yana hayifliyam

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>